Preparaty na łuszczycę – kiedy je stosować? Łuszczyca to choroba, charakteryzująca się występowaniem na skórze srebrzystych łusek. Najczęściej uwidaczniają się na owłosionej skórze głowy, klatce piersiowej, łokciach i kolanach. U większości chorych, łuszczyca nie zajmuje więcej niż 10% powierzchni ciała. Chorzy mogą stosować preparaty na łuszczycę o działaniu miejscowym. W przypadku pojawienia się zmian na skórze i podejrzenia łuszczycy, zawsze warto skontaktować się z lekarzem w celu właściwej diagnozy. Choć nie do końca wiadomo, jakie są przyczyny tej choroby, dużą rolę w jej rozwoju odrywają czynniki genetyczne. Jeśli wiec ktoś z naszej rodziny chorował na łuszczycę, my również jesteśmy bardziej narażeni na zachorowanie. Kremy i maści na łuszczycę bez recepty Leki na łuszczyce bez recepty, wyroby medyczne i właściwe dermokosmetyki na łuszczycę choć nie spowodują trwałego ustąpienia choroby, znacząco złagodzą jej przebieg. Mogą również wydłużać okresy remisji, kiedy to objawy choroby czasowo ustępują. Chorzy, poza stosowaniem preparatów na łuszczycę bez recepty i produktów do pielęgnacji ciała na łuszczycę, powinni również unikać czynników, które mogą zaostrzać objawy choroby. Takim czynnikiem może być alkohol, nadmierny stres, palenie papierosów lub i kremy na łuszczycę działają keratolitycznie – złuszczająco. Dzięki temu nie tylko ułatwiają pozbycie się łusek, ale także poprawiają wnikanie innych preparatów na łuszczycę. Krem lub maść na łuszczycę regeneruje naskórek i przywraca jego naturalny proces odnowy. Preparaty na łuszczycę do pielęgnacji ciała nawilżają i zmiękczają skórę. Łagodzą swędzenie i pieczenie skóry. Substancje zawarte w kremach na łuszczycę odżywają skórę i dzięki temu wzmacniają jej mechanizmy obronne. Ich stosowanie odczuwalnie łagodzi nieprzyjemne dolegliwości związane z chorobą, a także wydłuża okresy bez na łuszczycę bez recepty najczęściej zawierają takie składniki aktywne jak ichtiol, kwas salicylowy i mocznik. W ich składzie są też substancje silnie natłuszczające, które zwiększają elastyczność skóry i łagodzą jej pękanie. Preparaty do pielęgnacji ciała przy łuszczycy zaleca się stosować 1-2 razy dziennie, nakładając jedynie na miejsca, które są dotknięte chorobą.Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną. Mimo to dzięki właściwej i systematycznej pielęgnacji można skutecznie łagodzić jej uciążliwe dolegliwości. Chorzy wybierać mogą spośród szerokiej bazy kremów, balsamów czy olejków. Warto wiedzieć, że maści na łuszczycę bez recepty mogą być również przydatne w leczeniu innych schorzeń skórnych. Jakich? Sprawdź tutaj… Promocja! Dieta simple Dieta dla łuszczyków 120,00 złOceniono na 5 Promocja! Dziękuję za odpowiedź na poprzednie pytanie od Pana Tomasza Stawskiego. Mam jeszcze prośbę, napisał Pan, że "Najczęściej stosuje się w takim przypadku maści zawierające antybiotyk ze sterydem" - czy może Pan podać jakieś to są maści (te na receptę) oraz "maść lub krem ze sterydem" (te na receptę i bez recepty). Dziękuję. > Łuszczyca to choroba autoimmunologiczna, która objawia się występowaniem czerwonych, łuszczących się placków na skórze. Najczęściej pojawia się na łokciach, kolanach i skórze głowy, ale może rozwinąć się również w innych miejscach na ciele. W łagodniejszych przypadkach łuszczycy, która występuje na małej powierzchni, skuteczne mogą się okazać domowe metody. W poważniejszych przypadkach będą one stanowiły wyłącznie dodatek do leczenia zaordynowanego przez wiele alternatywnych terapii na łuszczycę. Żadna z nich nie została jednoznacznie uznana na skuteczną, jednak są one bezpiecznie i mogą zmniejszyć swędzenie i łuszczenie się skóry. Należą do nich:Profilaktyka zwiększająca nawilżenie skóry – po każdym myciu rejonów objętych chorobą (np. rąk) warto używać tłustych kremów, ale to nie wszystko. Należy skrócić czas kąpieli do 10 minut (im krócej, tym lepiej) i korzystać wyłącznie ze specjalnych, bezzapachowych i nawilżających produktów przeznaczonych dla skóry problematycznej – mydeł do rąk, żeli pod prysznic, balsamów do ciała. [1]Kąpiele lecznicze – jeśli 10 minut to za mało na prysznic, alternatywą może okazać się kąpiel z olejem roślinnym, oliwką, ziarnami owsa, solą Epsom lub solą z Morza Martwego. Należy moczyć się przez 15 minut, a niezwłocznie po wyjściu z wanny posmarować się kremem lub balsamem natłuszczającym. [1]Owsianka – nauka nie potwierdza leczniczego działania owsianki, ale wiele osób chorujących na łuszczycę z powodzeniem nakłada owsiankę na podrażnione, swędzące i zaczerwienione miejsca. [2]Ocet jabłkowy – od czasów starożytnych stosowany jest w celu dezynfekcji, dzisiaj znany jest głównie jako składnik sosów sałatkowych. Nałożenie rozwodnionego octu jabłkowego (w proporcji 1:1) na skórę zmniejsza uczucie swędzenia. Należy zmyć roztwór po zaschnięciu, aby nie doszło do podrażnień. Nie wolno stosować octu jabłkowego na otwarte lub krwawiące rany. Efekty pojawią się po paru tygodniach. [2]Fototerapia UVB – promienie słoneczne UVB przenikają zewnętrzną warstwę skóry i spowalniają rozwój zmienionych chorobowo komórek. Leczenie polega na wystawianiu fragmentów skóry z łuszczycą na sztuczne źródło promieniowania UVB przez ściśle określony czas. Fototerapia zwykle odbywa się w przychodni medycznej pod nadzorem lekarza, jednak można już kupić sprzęt do użytku domowego. Lampy UVB dzielimy na te o wąskim lub szerokim paśmie. Badania wskazują, że te pierwsze szybciej leczą łuszczycę, a efekty utrzymują się dłużej niż po tych drugich. Należy wziąć pod uwagę, że nim stan skóry się poprawi, wpierw może dojść do czasowego pogorszenia. Skóra może się czerwienić i swędzieć. Jednak największa wada tego rozwiązania to duża cena samej lampy. [3]Opalanie – tańsza alternatywa (bo często darmowa) dla fototerapii UVB. W świetle słonecznym znajduje się zarówno promieniowanie UVB, jak i UVA. Leczą wyłącznie krótkie, stopniowo wydłużane sesje. Należy zacząć od 5 minut i zwiększać czas opalania o 30 sekund, jeśli skóra to toleruje. Części ciała nieobjęte chorobą należy posmarować kremem przeciwsłonecznym. Nie wolno doprowadzić do oparzenia! [3] Leczenie łuszczycy wymaga cierpliwościJak wyleczyć łuszczycę domowym sposobem? Nie da się „wyleczyć”, ponieważ jest to choroba przewlekła, na którą choruje się do końca życia. Jednak liczne sposoby, konwencjonalne i niekonwencjonalne, mogą przynieść ulgę i zmniejszyć, a nawet zlikwidować zmiany skórne. Dodatkowo jeżeli domowe sposoby nie pomagają, warto sięgnąć po znane preparaty takie jak takie jak Dexeryl czy też Bioderma atoderm intensive gel moussant. Należy tylko pamiętać, aby w przypadku zaostrzenia objawów bezwzględnie skonsultować się z też: Łuszczyca u dzieci – czym się objawia??Literatura:[1] National Psoriasis Fundation Over-the-counter (OTC) Topicals National Psoriasis Fundation Herbs/Natural Remedies ( National Psoriasis Fundation Phototherapy ( Popularne Tagi: skóra pielęgnacja łuszczyca Daria Dubiel domowe sposoby 50 lat chorowałem na łuszczycę traciłem czas i pieniądze a lekarze to olewali . I stwierdziłem że może sam się wyleczę , zacząłem stosować proste środki i bardzo tanie , a jest ich aż trzy Po pierwsze przez trzy miesiace zakaz picia alkocholu , dwa – codziennie 1 tabletka cynku , trzy – codziennie 2 tabletki skrzypowity 1 rano 2 wieczorem i ostatni element to opalanie starą lampą kwarcową 312 nm każdego miejsca ciała nie dł użej niż 3 minuty dziennie , a przed opalanie ścieralęm łuski papierem ściernym takim do paznokci , po trzech miesiacach jestem czysty , o szczegółach terapii mogę podyskutować choćby dlatego żeby się przekonać czy innym to pomoże. Całkowicie wyleczyć się nie da, ale można zminimalizować… W moim przypadku ważne było rzucenie papierosów, totalne wyeliminowanie alkoholu bo to zaogniało fatalny stan skóry. Plus wypożyczenie lampy do fototerapii, uzywam lampy wtedy, kiedy następuje rekatywacja choroby. Koszty są, oczywiscie ze tak, bo do tego dochodzą kosmetyki do łuszczycowej skóry, ale warto. Na mnie zawsze działało słońce ale jesienią i zimą o nie ciężko Grunt to stosować coś co bedzie powoli lagodzic skutki luszczycy i bedzie odzywiac i nawilzac glowe, zreszta chyba sa specjalne wcierki i szampony na luszczyce ktore maja sklad typowo pod ten problem Ząbkowanie to nieodzowny element rozwoju dziecka, któremu często towarzyszy ból. Ślinienie się, marudność i łzy mogą sprawić, że ząbkowanie stanie się męką zarówno dla niemowląt, jak i rodziców. W tym artykule znajdują się informacje, które mogą okazać się pomocne przy łagodzeniu bolesnego ząbkowania. Trądzik dotyka nawet ponad 80% populacji, dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn – młodych osób oraz dorosłych. Może mieć różne przyczyny, jednak zawsze trądzik cechują trudne do całkowitego wyleczenia stany zapalne, nadmierne wydzielanie sebum czy też powstawanie blizn. To problem zarówno wizualny, jak i zdrowotny oraz psychiczny. Dlatego warto wiedzieć, co pomaga na trądzik, zwłaszcza spośród sposobów, które możemy wykorzystać samodzielnie, w domowym zaciszu. Nasze włosy są narażone na działanie wielu szkodliwych czynników. Dlatego tak ważnym produktem do regularnego stosowania jest odżywka do włosów. Domowe sposoby na jej wykonanie mogą być jednak równie skuteczne, co wybieranie sklepowych odżywek. Trzeba tylko wiedzieć, jakie składniki powinna zawierać taka domowa odżywka do włosów. Rozszerzamy ten temat w niniejszym artykule i mamy nadzieję, że będzie on dla Ciebie przydatny!Łuszczyca – objawy i leczenieŁuszczycę stwierdza się względnie często u rasy białej, natomiast prawie nie chorują na nią rdzenni Amerykanie lub Japończycy. Jej częstość jest najwyższa w krajach skandynawskich i w północnej Europie. Najczęściej choroba rozpoczyna się w 20. – 35. roku życia. 75% przypadków pojawia się po raz pierwszy u osób, które nie ukończyły 40. roku życia, jednak łuszczyca może występować w każdym w łuszczycyMimo licznych badań nie określono konkretnej diety, która mogłaby korzystnie wpływać na przebieg łuszczycy i łagodzić objawy. Dla zachowania ogólnego zdrowia ważne jest stosowanie zbilansowanej, zróżnicowanej diety, obfitującej w warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste i zdrowe tłuszcze. Nie można zapominać o piciu wody. Zaleca się by dziennie wypijać 1,5–2 litry łuszczycyŁuszczyca zwyczajna stanowi 85% wszystkich przypadków tej choroby. Pierwsze objawy w większości przypadków pojawiają się na łokciach, kolanach, prostownikach kończyn, dłoniach, stopach, owłosionej skórze głowy, paznokciach. Charakterystycznym objawem klinicznym łuszczycy jest płasko-wyniosła grudka łuszczycowa barwy czerwonej zróżnicowanej wielkości, wyraźnie odgraniczona od otoczenia. Grudki pokryte są srebrzystą łuską, mogą się zlewać ze sobą. W obrębie zmian dochodzi do znacznego stopnia obniżenia nawilżenia naskórka, co objawia się zwiększoną suchością skóry. Łuszczyca uogólniona występuje rzadko, obejmuje cała powierzchnie ciała i może być wywołana nieprawidłowym stosunkiem przyjmowanych ogólnie glikokortykosterydów, infekcją lub nawet fototerapią czy oparzeniem pacjentów z łuszczycą obserwuje się gorączkę, leukocytozę, obrzęki stawów, niewydolność nerek i serca. W łuszczycy występuje objaw Koebnera, jest to odpowiedź izomorficzna. Objawia się wywołaniem zmian łuszczycowych w miejscach po urazie wcześniej zdrowej skóry, zadrapań, w miejscach cięć operacyjnych, przekłuć uszu, otarć itp. Łuszczyca głowy (owłosionej skóry głowy)Inne miejsca występowania zmian łuszczycowych to owłosiona skora głowy – łuszczyca przypomina wtedy łojotokowe zapalenie skóry. Nawykowe drapanie spowodowane świądem, w 60% przypadków powoduje nasilenie zmian na bocznej i tylnej powierzchni skóry głowy, za uszami, na czole i karku. Zmiany łuszczycowe mogą być jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia ucha zewnętrznego. Wykwity łuszczycowe rzadko występują na twarzy. Rumień i łuszczenie może obejmować brwi, a u mężczyzn owłosioną skórę paznokciPaznokcie tez mogą być zajęte zmianami łuszczycowymi postać izolowana choroby lub towarzysząca zmianą na skórze. Charakterystyczne są następujące objawy:zagłębienia w płytce,onycholiza,występowanie plamy olejowej,hiperkeratoza stawowaInną odmianą łuszczycy jest postać stawowa. Występuje w 5 odmianach, najczęściej zajmuje dystalne tj. dalsze stawy międzypaliczkowe z płytkami łuszczycyOgólne cele terapii każdego rodzaju łuszczycy obejmują:poprawę jakości życia pacjenta,uzyskanie długotrwałej remisji i kontroli objaw,zmniejszenie toksycznego wpływu leków na pacjenta,ocenę sposobu pacjentów z łuszczycą zgłasza się do swojego lekarza pierwszego kontaktu, jednak 30% z nich trafia wprost do dermatologa. Pacjent musi wiedzieć, że łuszczyca jest chorobą przewlekłą, nawracającą, ale nie zakaźną i nie fakty z życia pacjenta mogą wpływać na nasilenie choroby lub jej rezultaty leczenia. Zaleca się wykonywanie ćwiczeń fizycznych, unikanie alkoholu, prawidłowy sposób odżywiania. Pacjenci muszą unikać urazów, zadrapań, otarć skóry. Powinni nauczyć się radzenia ze metody leczenia łuszczycySposoby leczenia łuszczycy obejmują stosowanie leków miejscowych, fototerapii – włączając fotochemioterapie, oraz wiele leków ogólnych. U około 70% pacjentów z łuszczycą wystarczy leczenie miejscowe. Rozpoczęcie terapii u pacjenta może być długotrwałe i nie doprowadza do wyleczenia, łuszczyca może z łuszczycą zwyczajną o niewielkim nasileniu, można leczyć tylko miejscowo. Lekami pierwszego rzutu są kortykosteroidy i analogii witaminy D3. Preparaty lecznicze są dostępne w postaci kremów, maści, lotionów. Wybór preparatów i rodzaj terapii zależy od preferencji pacjenta jak i miejsca występowania zmian oraz rodzaju łuszczycy. Zgodnie z klasycznymi podręcznikami zmiany łuszczycowe nie swędzą, ale 60% pacjentów uskarża się na tą dolegliwość. Regularne stosowanie środków zmiękczających może łagodzić świąd, zmniejszać ilość łusek i poprawić przenikanie innych leków miejscowych. Preparaty takie jak kwas salicylowy i mocznik działają podobnie. Kortykosteroidy miejscowe mają silne działanie przeciwzapalne, przeciw proliferacyjne i imunomodulujące. Dotychczas nie poznano dokładnie mechanizmu ich stosowanie ich prowadzi do zjawiska tachyfilaksji (szybka utrata wrażliwości na lek) i niesie za sobą szereg działań niepożądanych tj.:zaniki skóry (atrofia),bielactwo,ścieńczenie skóry,szybkie narastanie lub zaostrzenie łuszczycy,zamianę łuszczycy stabilnej grudkowej na krostkową,masywne zakażenia wchłanianie leku przez skórę może spowodować supresję wydzielania hormonów osi przysadkowo-podwzgórzowej i zespołu Cushinga. Analogi witaminy D3 hamują proliferacje keratynocytów, stymulują prawidłową keratynizacje, hamują gromadzenie komórek zapalnych. Preparaty to kalcypotriol, takalcitol, kalcitriol. Preparaty te łączymy z kortykosteroidami miejscowymi, fototerapią i innymi lekami działającym ogólnie. Główną zaletą takiej metody jest zmniejszenie całkowitej skumulowanej dawki preparatów ogólnych oraz ekspozycji na dziegcioweInnymi lekami stosowanymi w leczeniu łuszczycy są dziegcie uzyskiwane z suchej destylacji węgla. Leki te łączymy z kwasem salicylowym, tlenkiem cynku lub kortykosteroidami. Mechanizm ich działania polega na hamowaniu syntezy DNA, zmniejsza się proliferacja keratynocytów. Charakteryzują się one aktywnością fotodynamiczną pod wpływem promieniowania UVA i światła widzialnego, ale znaczenie tego efektu jest niepewne. Produkty zawierające dziegcie mogą być nie akceptowane przez pacjentów z powodu intensywnego zapachu. Zapalenie przymieszkowe spowodowane dziegciami występuje najczęściej na podudziach. Zawodowe narażenie na dziegcie jest związane z ryzykiem raka skóry lub nabłonka układu (cygnolina) to skuteczny lek hamujący syntezę DNA i enzymy komórkowe, hamuje to proliferacje naskórka. Innym preparatem stosowanym w leczeniu łuszczycy jest tazaroten , miejscowy retinoid dostępny do leczenia łagodnej i średnio nasilonej łuszczycy zwyczajnej, obejmującej mniej niż 20% powierzchni skóry, stosujemy go raz dziennie i możemy łączyć z kortykosteroidami. Ta grupa leków jest przeciwwskazana u kobiet w w leczeniu łuszczycyPozytywny wpływ światła słonecznego na skórę chorych z łuszczycą jest dobrze udokumentowany. Fototerapia polega na ekspozycji skóry na światła ultrafioletowego wytworzone przez specjalne światło ultrafioletowe to fale:UVC o długości poniżej 280nm, które nie dociera do powierzchni ziemi ze względu na filtrowanie przez warstwę ozonową,UVB/280-320nm,UVA/ UVB jest absorbowane przez naskórek i skutecznie leczy łuszczyce, podczas gdy promieniowanie UVA przenika do głębokich warstw skóry właściwej i jest raczej mało efektywne w terapii chyba, że jest stosowane równolegle z lekami do leczenia światłem UVB obejmują rozległą łuszczyce zwykłą – nieodpowiadającą wystarczająco na leczenie miejscowe oraz przewlekłą łuszczyce poddaje się naświetlaniom 2-3 razy w tygodniu przez 3 do 10 tygodni w zależności od reakcji na leczenie. Czas trwania kontroli choroby lub remisja mogą być wydłużone przez terapie podtrzymującą. Naświetlania możemy łączyć z leczeniem lekami – dziegciami, analogami witaminy D3 lub tazarotenem. W praktyce klinicznej fototerapię łączymy z ditranolem. Fototerapia jest dobrze tolerowana przez pacjentów, dobrze tolerowana u kobiet w ciąży, można ja stosować u starszych dzieci. Schemat dawkowania ma na celu uzyskanie stanu przedrumieniowego skóry za pomocą UVB, minimalizuje to bezpośrednie i odległe działanie toksyczne, a co za tym idzie zmniejsza ryzyko powikłań. Określone dawkowanie pozwala uniknąć oparzenia skóry. Promieniowanie UVB może w długiej perspektywie mieć konsekwencje w postaci raków skóry – rak w leczeniu łuszczycyInną metoda światłolecznictwa jest łączenie terapii UVA ze środkiem fotouczulajacym np. metoksalenem. Metoda ta nazywana jest terapią PUVA. Możliwe jest modyfikowanie metody PUVA i stosowanie np. tzw. kąpieli PUVA. Leczenie metodą PUVA stosujemy w opornej, rozległej łuszczycy opornej na leczenie miejscowe lub łuszczycy w stopniu od średniego do dużego obejmującej 10% powierzchni ciała, krostkowicy dłoni i fotochemioterapią ma szereg przeciwwskazań np. u osób z czerniakiem, ciężkimi chorobami wątroby, układu krążenia, nadwrażliwości na UV (porfirią, rumieniem), osób poniżej 16. roku życia ten rodzaj terapii nie jest przypadku wykwitów brodawkujących połączenie PUVA z retinoidami stosowanymi ogólnie daje szybszy efekt nadmienić, że częstość remisji po zastosowaniu PUVA jest mniejsza niż w przypadku prawie wszystkich innych sposobów terapii, łacznie z leczeniem ogólnym. Ubocznie po leczeniu to nudności, wymioty, rumień, pęcherze, świąd skóry. Psoraleny pozostają w tkankach oczu do 12 tygodni po przyjęciu leku, dlatego ważna jest odpowiednia ochrona oczu w czasie naświetlania i po nim, okulary nosimy w czasie i dobę po naświetlaniu. W badaniach nie wykazano w związku, w tym zwiększenia ryzyka występowania zaćmy pozatorebkowej tylnej, jeśli stosujemy podczas leczenia środki ryzyka i powikłań stosowania terapii PUVA zalicza się:przedwczesne starzenie się skóry wraz z jej ścieńczeniem i skłonnością do przebarwień,zwiększona ilość znamion,raki skóry i stany przedrakowe,u pacjentów, którzy przyjęli ponad 2000J/cm2 lub więcej niż 260 naświetlań może dojść do rozwoju raka kolczystokomórkowego,ryzyko rozwoju raka podstawnokomórkowego nie jest tak ogólne łuszczycyPowodem rozpoczęcia leczenia ogólnego jest brak odpowiedzi na leczenie miejscowe, fototerapię UVB i fotochemioterapię PUVA, łuszczyca obejmująca powyżej 15% powierzchni ciała, ciężkie zapalne postacie łuszczycy, uogólniona łuszczyca krostkowa, łuszczyca stawowa, łuszczyca dłoni i jest edukacja chorych na łuszczyce. Dostępne sposoby leczenia ogólnego wiążą się z poważnymi bezpośrednim i ogólnymi działaniami niepożądanymi. Korzyści z ustępowania wykwitów i zmniejszenie nasilenia choroby muszą rozważyć ryzyko objawów stosowanymi ogólnie w leczeniu łuszczycy są:metotreksat,retinoidy tj. acytretyna, etretinat,cyklosporyna,hydroksykarbamid,6-tioguanina,leki biologiczne,leki wpływające na limfocyty T tj. azotiopryna, 6-merkaptopuryna, rzadko doprowadza do zgonu, jednak znacznie obniża jakość życia pacjentów pod względem fizycznym i psychicznym. W badaniach porównujących łuszczyce z innymi poważnymi chorobami przewlekłymi wykazano, że jej wpływ na jakość życia pacjenta jest tak znaczący jak cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).Przyczyny łuszczycyU podłoża zmian skórnych leży współdziałanie czynników genetycznych, immunologicznych – nieprawidłowe funkcjonowanie limfocytów T i wydzielanych przez nie cytokin. Nie bez znaczenia są czynniki środowiskowe, przebyte infekcje, urazy, przyjmowane leki, stres fizyczny i psychiczny. Dzisiaj już wiadomo, że łuszczyca jest uwarunkowana genetycznie, w 30% przypadków występuje choroby jest nadmierna proliferacja komórek naskórka, co przemawia za zwiększoną ilością podziałów w warstwie podstawnej, keratynocyty mają skrócony czas łuszczycy jest nadmierne złuszczanie, co wynika nie tylko z nieprawidłowej keratynizacji, lecz także z obecnym w skórze stanem zapalnym, dochodzi do rozrostu naczyń podstawie wieku występowania, obecności określonych antygenów zgodności tkankowej HLA i przebiegu choroby wyróżnia się dwa typy łuszczycy:Łuszczyca typu pierwszego – najczęstszy, występuje u osób młodych dorosłych, często rodzinnie, choroba ma cięższy przebieg i bardziej nieregularny przebieg niż łuszczyca typu typu drugiego – najwięcej przypadków występuje u osób między 50. a 60. rokiem życia, rzadko występuje rodzinnie, choroba ma przebieg łagodny i około 80% pacjentów z łuszczyca typu pierwszego stwierdza się obecność antygenu HLA-Cw6, podczas gdy u osób z łuszczycą typu drugiego występuje on w 20% jest kapryśna i odmawia dzielenia się swoimi najskrytszymi sekretami. Czynniki środowiskowe odgrywają znaczącą rolę w jej rozwoju. U 60% pacjentów łuszczycę jest w stanie uaktywnić infekcja paciorkowcowa i gronkowcowa. Do innych istotnych czynników środowiskowych należą leki/interferon, ß-blokery, lit, leki przeciw malaryczne, glikokortykosteroidy, stres psychiczny i fizyczny. Nadmierne spożywanie alkoholu, wiąże się z pogorszeniem z zakresu objawów choroby i znaczącym utrudnieniem łuszczycyW diagnostyce choroby niezwykle ważny jest wywiad rodzinny, pytania o to czy wśród krewnych występowały przypadki łuszczycy stanowią ważne wskazówki dla lekarza. Łuszczyce rozpoznaje się na podstawie objawów klinicznych. Nie istnieją badania krwi specyficzne dla tej choroby. Podczas diagnozowania należy wykluczyć:grzybicę,kiłę,wyprysk,kontaktowe zapaleniem skóry,powierzchownego raka podstawnokomórkowego,chorobę Bowena,chłoniak T-komórkowy,łupież i powikłania łuszczycyW ostatnich latach osiągnięto znaczący postęp w zakresie zrozumienia przyczyn i mechanizmów wywołujących łuszczyce. Badania nad łuszczyca wciąż trwają, społeczeństwo czeka na wszystkie te zmiany a rokowanie dla pacjenta wydaje się być coraz postępowanie w przypadku łuszczycyJeśli zdiagnozowano u ciebie łuszczycę, przestrzegaj zaleceń lekarza, pamiętaj o regularnych kontrolach i stosuj kilka prostych, podstawowych zasad, które złagodzą objawy lub zapobiegną pogarszaniu się stanu Twojej skóryNaucz się radzić sobie ze stresem, wypróbuj techniki a najlepiej zaprzestań spożywaniu modyfikuj samodzielnie dawek leków oraz częstości ich o codziennej porcji o zdrową, zbilansowaną dietę obfitującą w warzywa, owoce i produkty urazów, zadrapań i otarć także: Białe plamy na paznokciach, leukonychia – o czym świadczą?Jak poradzić sobie ze zmianami skórnymi? Jaki wybrać krem, szampon i maść na łuszczycę? Miejscowe leczenie zmian chorobowych polega na stosowaniu preparatów natłuszczających, łagodzących oraz usuwających zrogowaciały naskórek. | fot.: materiał partnera zewnętrznegoLeczenie łuszczycy wymaga systematycznego stosowania leków na receptę, jednak, w zależności od rodzaju zmian chorobowych i ich umiejscowienia, pomocne mogą być także inne środki wspomagające. Na łuszczycę skóry dłoni, głowy, karku, kolan czy łokci często używa się również preparatów miejscowych. Podczas leczenia możesz zastosować krem, szampon i maść na łuszczycę – specjalistyczne dermokosmetyki dostępne bez recepty. Sprawdź, jak poradzić sobie ze zmianami skórnymi w tej jest łuszczyca? Jakie są jej objawy i przyczyny?Łuszczyca należy do chorób przewlekłych, które nawracają stanem zapalnym. Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na skórze, ale mogą występować również na paznokciach lub stawach. Łuszczyca występuje w postaci odmiany pospolitej, kropelkowatej, krostkowej, erytrodermicznej i objawami łuszczycy najczęściej są wykwity o różowym zabarwieniu, którym towarzyszą srebrzystobiałe łuski. Zmiany skórne mają różny kształt i wielkość, często pojawiają się na łokciach i kolanach w symetrycznej postaci. Mogą wystąpić również w okolicach skóry głowy, pępka czy przy kości krzyżowej. Choroba ta stanowi duży problem natury tej pory nie ustalono przyczyn łuszczycy. Prawdopodobnie ma ona podłoże genetyczne. Nasilanie stanów chorobowych występuje przy dużym stresie, infekcjach, urazach lub oparzeniach skóry albo przy stosowaniu leków przeciwzapalnych niesteroidowych lub poradzić sobie ze zmianami chorobowymi?Jeśli łuszczyca przebiega gwałtownie lub choroba zaostrzyła się, zasięgnij porady lekarza. Jeśli natomiast jej przebieg jest łagodny, możesz rozpocząć od pielęgnacji skóry preparatami dostępnymi bez recepty. Leczenie choroby musi być dostosowane do stopnia jej zaawansowania. Zazwyczaj polega ono głównie na nawilżaniu, natłuszczaniu i złuszczaniu zrogowaciałego naskórka. Objawy łuszczycy w początkowej bądź umiarkowanej postaci może załagodzić terapia miejscowa. Jeśli jednak choroba ma postać zaawansowaną – udaj się do lekarza, który przepisze Ci leki na czy maść na łuszczycę? Co wybrać, żeby zminimalizować zmiany chorobowe?Miejscowe leczenie zmian chorobowych polega na stosowaniu preparatów natłuszczających, łagodzących oraz usuwających zrogowaciały naskórek. Środkiem wspomagającym może być płyn, krem lub dobra maść na łuszczycę. Preparaty na tego typu dolegliwość zawierają np. parafinę ciekłą, olej arachidowy, lniany lub kwasy tłuszczowe zawarte w oleju z rozwiązań są produkty zmiękczające w postaci emolientów. Łagodzą one podrażnienia i chronią skórę przed nadmiernym wysuszeniem. Środków zmiękczających używa się w codziennej pielęgnacji – niezwykle ważne jest regularne ich stosowanie. Obszary objęte zmianą chorobową, takie jak głowa lub dłonie, są szczególnie narażone na łuszczenie. Można potraktować je środkami keratolitycznymi, np. siarką lub kwasem salicylowym. Pomagają one złuszczyć naskórek i usunąć wykwity łuszczycowe. Warstwę rogową dobrze jest także nawilżać. W tym celu sprawdzą się żele, kremy lub maści na łuszczycę bez na łuszczycę dostępne bez recepty mogą pomóc Ci złagodzić zmiany skórne poprzez usunięcie łusek, zmniejszenie suchości obszarów i eliminację świądu. Dobrze sprawdzają się preparaty o gęstej i tłustej konsystencji. Zatrzymują one w skórze wodę i wytwarzają ochronny film w miejscu dotkniętym chorobą. Najlepsza maść na łuszczycę może przynieść Ci ulgę w krótkim jest stosować także środki nieco lżejsze w postaci szamponów, żeli lub emulsji. Pielęgnują one ciało, usuwają złuszczony naskórek, uniemożliwiają pojawieniu się kolejnych podrażnień i zmniejszają aktywność proliferacji powierzchni skóry. Dobra maść na łuszczycę głowy często zawiera w składzie mocznik, który zmiękcza i nawilża skórę. Dobrze sprawdzają się także emolienty dodawane do kąpieli, które odbudowują płaszcz lipidowy skóry i zmniejszają uczucie daje systematyczne stosowanie preparatów na łuszczycę?Odpowiednio dobrane preparaty na zmiany chorobowe, np. maść na łuszczycę, szampony czy kremy, zmiękczają warstwę rogową i minimalizują świąd. Dobrze natłuszczają powierzchnię skóry i zmniejszają wysuszenie. Niestety pozostawiają czasem tłusty film, który ciężko usunąć. Są jednak także inne, delikatniejsze środki, które nie pozostawiają lepkiej warstwy i są bardziej komfortowe w na łuszczycę łagodzi zmiany chorobowe, poprawia stan skóry i łagodzi swędzenie. Pamiętaj, że leczenie może dać pozytywny skutek tylko wtedy, gdy preparaty są stosowane systematycznie. Połącz stosowanie preparatów natłuszczających, zmiękczających i nawilżających. Dzięki temu walka ze zmianami chorobowymi przyniesie najlepsze rezultaty. Zwróć uwagę także na preparaty naturalne. Maść konopna na łuszczycę dobrze nawilży i uelastyczni skórę, załagodzi zaognione miejsca i usunie zrogowaciały naskórek. Dodatkowo ma naturalny i bezpieczny skład, który nie podrażni delikatnej poradzić sobie z łuszczycą?Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, nawracającą i dość nieprzyjemną. Bardzo istotne jest działanie profilaktyczne i zastosowanie odpowiedniej pielęgnacji codziennej. Dobrze jest wyeliminować czynniki, które przyczyniają się do zaostrzenia objawów łuszczycowych. Między innymi są to: stres, alkohol, infekcje, brak dbania o zdrowie, niektóre leki. W celach profilaktycznych warto jest stosować odpowiednią, lekkostrawną dietę, bogatą w owoce i promienie słoneczne łagodzą zmiany chorobowe, dlatego korzystaj z ich dobroci jak najczęściej, zwłaszcza w okresie letnim. Leczenie łuszczycy może wspomagać również zastosowanie fototerapii, czyli leczenia światłem sztucznym – lampami codzienna skóry ze zmianami łuszczycowymi polega w dużej mierze na stosowaniu preparatów nawilżających, natłuszczających i zmiękczających naskórek. Odpowiedni szampon, krem, żel czy maść na łuszczycę pomoże Ci zniwelować objawy chorobowe i cieszyć się dobrze wyglądającą skórą. Pamiętaj jednak, że zawsze najlepszym rozwiązaniem jest konsultacja się z lekarzem, który postawi odpowiednią diagnozę i wdroży odpowiednie partnera zewnętrznegoJak walczyć z łuszczycą?Łuszczyca jest chorobą skóry o przewlekłym, nawrotowym charakterze. Należy do grupy chorób autoimmunizacyjnych, tj. takich, w których układ immunologiczny zaczyna niszczyć własne tkanki i komórki. Łuszczyca często przyczynia się do rozwoju innych problemów dermatologicznych. Choroba ta dotyczy około 2% mieszkańców Europy oraz Stanów Zjednoczonych. Mimo szerokich badań na temat tego schorzenia, nadal nie poznano jego przyczyny. Łuszczyca nie jest choroba zakaźną, zatem nie można się nią zarazić poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą. To ważna informacja, często bowiem osoby chorujące na łuszczycę są dyskryminowane przez otoczenie, co wynika z niewiedzy i lęku przed wyróżnić dwa typy łuszczycy:typ 1 – ma podłoże genetyczne , pierwsze objawy daje w młodym wieku, jeszcze przed ukończeniem 40. roku życia,typ 2 – rozpoczyna się przeważnie między 50. a 70. rokiem TEŻ: Atopowe zapalenie skóry – objawy i możliwości leczeniaŁuszczyca – objawyCharakterystycznym objawem łuszczycy są różowe lub czerwonobrunatne wykwity skórne, przypominające płaskie grudki o różnej wielkości, owalne lub okrągłe, które występują na rozległych powierzchniach ciała. Skóra w tych miejscach nadmiernie się łuszczy, w wyniku czego pojawia się na niej tzw. blaszka łuszczycowa. Zmiany skórne pojawiają się zwykle w okolicach łokci oraz kolan, pośladków i kości krzyżowej, dłoniach i stopach, a także na owłosionej skórze głowy. W tym ostatnim przypadku zmiany mogą przechodzić także na skórę czoła, karku oraz za uszami. Istnieje wiele odmian łuszczycy, jednak do jednych z najczęściej występujących zalicza się:łuszczycę zwykłą (łac. psoriasis vulgaris) – na skórze pojawiają się rozognione zmiany pokryte srebrnobiałą łuską,łuszczycę krostkową (łac. psoriasis pustulosa) – może być miejscowa (głównie atakująca dłonie i stopy) lub ogólna. Pojawiające się na skórze tkliwe krostki wypełnione są treścią ropną,łuszczycę uogólnioną (łac. erythrodermia psoriatica) – stan zapalny i łuszczenie się skóry obejmuje duże powierzchnie ciała, objawom towarzyszy świąd, ból oraz obrzęki.,łuszczycę stawową (łac. psoriasis arthropatica) – powoduje przewlekłe zapalenie stawów oraz struktur do nich przylegających. Nieleczona może prowadzić do trwałego formą tego schorzenia jest łuszczyca paznokci (łac. psoriasis unguium), cechująca się zagłębieniami poprzecznymi rowkami na płytce paznokciowej, a także onycholizą (płytka odwarstwia się od łożyska) i żółto-brązowymi przebarwieniami. Łuszczyca paznokci często bywa mylona z grzybicą TEŻ: Jak walczyć z łuszczycą?Przyczyny rozwoju łuszczycyMimo szeroko zakrojonych badań, przyczyny rozwoju łuszczycy nie są do końca znane. Najczęściej jednak wskazuje się na czynniki immunologiczne związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu odpornościowego. Lekarze skłaniają się także ku opinii, że dużą rolę w rozwoju tej choroby odgrywają czynniki genetyczne – niejednokrotnie dzieci dziedziczą po rodzicach problemy skórne. Dotąd jednak nie odkryto genu, który powoduje przynajmniej kilka czynników, które mogą wywoływać łuszczycowe reakcje skórne lub zaostrzać objawy choroby:infekcje wirusowe (ospa wietrzna, półpasiec, różyczka itp.), bakteryjne (np. angina ropna) oraz wywołane drożdżakami,schorzenia mające wpływ na procesy przemiany materii (hipokalcemia, cukrzyca typu 2, dna moczanowa),mechaniczne uszkodzenia skóry (zadrapania, rany, oparzenia),silny wstrząs psychiczny, stres, brak snu,niektóre leki (np. beta-blokery, niesteroidowe leki przeciwzapalne, interferon, leki antymalaryczne),nadużywanie alkoholu oraz palenie papierosów,brak higieny oraz stosowanie nieodpowiednich TEŻ: Trądzik różowaty – przyczyny i sposoby leczeniaDiagnoza chorobyJeżeli zauważymy na swojej skórze niepokojące zmiany, powinniśmy się niezwłocznie udać do lekarza dermatologa. Specjalista ustala rozpoznanie na podstawie umiejscowienia i charakterystyki wykwitów skórnych. W razie wątpliwości wykonuje biopsję, by poddać wycinek skóry ocenie histopatologicznej. Jak leczyć łuszczycę? Czy jest uleczalna?Leczenie łuszczycy zawsze odbywa się pod kontrolą lekarza dermatologa. W łagodnych przypadkach wystarczy leczenie miejscowe, którego celem jest usunięcie łusek łuszczycowych oraz zmniejszenie namnażania się komórek tym celu stosuje się preparaty na bazie kwasu salicylowego (Saliderm żel, Rekord Łuszczy, Salicylol) i mocznika (Hasceral, Keratolit, SolcoKerasal, Pilarix), które redukują łuski oraz poprawiają przenikanie przez skórę innych środków. W leczeniu wykorzystuje się także pochodne węgla kamiennego (tzw. dziegcie), głównie w postaci maści i past z cygnoliną. Miejscowo można także stosować glikokortykosteroidy, jednak wyłącznie pod kontrolą lekarza. Możliwe działania niepożądane tych preparatów oraz interakcje z innymi lekami można znaleźć na stronie Serwis umożliwia użytkownikom zarezerwowanie wybranego leku i odbiór w pobliskiej samo leczenie miejscowe może się okazać nieskuteczne. W tym wypadku lub, gdy choroba ma ciężki charakter, lekarz może zalecić leczenie ogólne. Wśród dostępnych metod należy wymienić leczenie metotreksatem, cyklosporyną (lek immunosupresyjny), retinoidami, pochodnymi witaminy D3, a także fototerapię i fotochemioterapię. W przypadku dwóch ostatnich metod skóra chorego jest wystawiona na ekspozycję światła ultrafioletowego, emitowanego przez specjalistyczne lampy. Zabieg taki wykonuje się pod kontrolą wykwalifikowanego personelu medycznego. U chorych z ciężką postacią łuszczycy stosuje się także tzw. leki biologiczne, które podawane są w postaci podskórnych lub dożylnych skóry w łuszczycyIstotną częścią terapii jest odpowiednia pielęgnacja skóry, która złagodzi objawy choroby. Ważne, by skórę regularnie oczyszczać z łuszczącego się naskórka, nawilżać oraz natłuszczać, a także łagodzić uczucie świądu. Pomocne będą dermokosmetyki zawierające w składzie mocznik, oleje roślinne, alantolinę czy parafinę (Alantan, Linomag, Mediderm). Warto także szukać maści lub kremów z dodatkiem ichtiolu, który wykazuje działanie przeciwświądowe i rozległych zmianach skórnych warto rozważyć balenoterapię, czyli leczenie za pomocą kąpieli w wodach mineralnych lub morskich. Takie kąpiele delikatnie usuwają łuski ze skóry, działają odkażająco i łagodząco na zmiany TEŻ: Nasiona chia – 5 korzyści dla Twojego zdrowiaWszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u na twarzy – czym smarować? Co pomaga na objawy?Łuszczyca na twarzy – boli, swędzi, szpeci. Łuszczyca twarzy zazwyczaj stanowi manifestację ciężkich, uogólnionych odmian choroby. Co robić w takiej sytuacji? Czym smarować skórne wykwity? Co pomaga na objawy łuszczycy twarzy? Łuszczyca na twarzyŁuszczyca na twarzy rzadko jest traktowana w kategoriach odrębnej jednostki chorobowej i jako taka nie znajduje zazwyczaj miejsca w naukowych klasyfikacjach. Zdecydowanie częściej wykwity skórne występujące na czole, nosie, policzkach i brodzie postrzega się jako mało specyficzny symptom takich postaci schorzenia, jak łuszczyca owłosionej skóry głowy, plackowata, krostkowa i wiele pojawienie się zmian łuszczycowych na twarzy uważane jest za objaw i świadectwo zaostrzenia się choroby i postępującego jej uogólnienia. Mimo, że do niedawna łuszczyca na twarzy uważana była za względnie rzadką, dziś szacuje się, że na różnych etapach życia, wykwity w tej części ciała zaobserwować można przejściowo nawet u 60-70 procent pacjentów cierpiących na tę groźną i przewlekłą chorobę łuszczycy na twarzyW zależności od postaci choroby, objawy łuszczycy na twarzy mogą się znacznie różnić. Najczęściej zmiany skórne pojawiają się centralnie, w okolicach czoła, brwi, nosa i oczu. Czerwonobrunatne wykwity pokryte są srebrzystymi wyniesione ponad powierzchnię skóry, z czasem stają się coraz większe i twardsze, łącząc się w jedną zaskorupiałą całość. Obejmując brwi i rzęsy, mogą powodować ich wypadanie. Często dochodzi też do zniekształcenia dotkniętych łuszczycą powiek, co implikować może podrażnienie oczu i w konsekwencji – także problemy okulistyczne. Innego typu objawy występują w przypadku łuszczycy owłosionej skóry głowy. Zmiany skórne wychodzą wówczas poza linię włosów, lokując się również w górnej części są twarde, silnie zrogowaciałe, o nieregularnych brzegach. Usytuowane są poziomo, w jednej linii, tworząc charakterystyczny kształt zwany koroną łuszczycową. Zdarza się też, że łuszczyca twarzy pojawia się w innych miejscach, na jej bokach, w okolicy linii żuchwy, zachodząc na szyję i uszy – w skrajnych przypadkach rodzi to ryzyko uszkodzenia narządu jest też wystąpienie zmian na powierzchni błon śluzowych nosa oraz ust, w szczególności w przebiegu uogólnionej łuszczycy krostkowej. W każdym z wymienionych przypadków objawy pojawiają się w miejscach widocznych, znacząco wpływając na estetykę twarzy i dodatkowo stanowiąc przyczynę potencjalnych zaburzeń psychologicznych oraz powstaje łuszczyca twarzy?Łuszczyca twarzy jest schorzeniem o nie do końca wyjaśnionej etiologii. Tak jak w przypadku wszystkich odmian choroby, kluczową rolę odgrywają najprawdopodobniej predyspozycje genetyczne, a także czynniki immunologiczne, indukujące wystąpienie stanów zapalnych skóry oraz zaburzenie procesów rogowacenia w tym przypadku są też determinanty środowiskowe, często mające charakter bezpośrednich stymulantów choroby. Należą do nich między innymi infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze, leki (zwłaszcza przeciwbólowe), niewłaściwie dobrane środki do pielęgnacji, urazy mechaniczne (skaleczenia, zadrapania, podrażnienia), używki, zła dieta, otyłość, stres, zanieczyszczenie powietrza, a także promieniowanie smarować łuszczycę na twarzy?Sposób leczenia łuszczycy twarzy uzależniony jest od postaci klinicznej choroby, dokładnej lokalizacji, natężenia i charakteru zmiany, a także wieku pacjenta oraz jego indywidualnej podatności na leczenie i tolerancji wobec stosowanych łuszczycy na twarzy ma charakter farmakologiczny, z zastosowaniem przede wszystkim środków miejscowych. Co robić w sytuacji, gdy rozwija się łuszczyca na twarzy? Czym smarować zmiany? Podstawą są maści zawierające pochodne witaminy tego typu oddziałują wprost na patomechanizmy choroby, hamując procesy namnażania i różnicowania keratynocytów oraz redukując odczyny zapalne powodowane przed pobudzony ponad miarę system odpornościowy. Stosować też można delikatne retinoidy, czyli analogi witaminy grupę środków stanowią tzw. inhibitory kalcyneuryny, takie jak tacrolimus i pimecrolimus, wykazujące działanie immunopresyjne, a więc obniżające reaktywność układu odpornościowego. Choć w leczeniu owłosionej skóry głowy powszechnie używa się glikokortykosteroidów, środki te nie powinny być wykorzystywane do smarowania twarzy ze względu na możliwość dodatkowego, silnego podrażnienia delikatnej zaleca się też używania preparatów dziegciowych, które mogą wywoływać odczyny alergiczne, a w przypadku terapii skojarzonej z naświetlaniem lampą UVA, bywają pomaga na łuszczycę na twarzy?Dodatkowo leczenie farmakologiczne wspierać należy poprzez odpowiednią pielęgnację twarzy, a także stosowanie właściwej diety i prowadzenie higienicznego trybu życia (bez używek, bez stresu). Jeśli chodzi o kosmetyki, podstawą jest właściwe nawilżanie skóry, a także jej złuszczanie i ochrona przed nadmiernym promieniowaniem jeśli stosowane kosmetyki posiadają dodatkowe właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne. W tym kontekście warto używać w codziennej pielęgnacji twarzy kremy z mocznikiem lub alantoiną, które są silnymi humektantami, zapewniającymi utrzymanie wody w skórze. Z kolei kremy zawierające w swoim składzie olej z rokitnika lub olej konopny zwalczać będą aktywne formy tlenu, redukując poziom stresu oksydacyjnego i obniżając tym samym ryzyko wystąpienia odczynów promienie słoneczne wykorzystywane są w naturalnej terapii łuszczycy i warto w takiej sytuacji wystawiać twarz do słońca, należy jednocześnie dbać o jej ochronę, stosując kremy z filtrem że niezależnie od tego, jakie środki są stosowane, leczenie, profilaktyka i pielęgnacja powinny być prowadzone pod stałym nadzorem lekarza dermatologa. Ze względu na możliwość zaburzeń funkcjonowania narządu wzroku, słuchu a nawet mowy, niezbędne często okazują się dodatkowe konsultacje okulistyczne oraz też:Jak leczyć łuszczycę?Łuszczyca jest przewlekłą, nawracającą chorobą skóry. Istnieje wiele teorii na temat powstania łuszczycy, jednak żadna nie została w pełni potwierdzona. Najczęściej klasyfikuje się ją jednak jako chorobę autoimmunologiczną. Oznacza to, że z nieznanej przyczyny układ odpornościowy organizmu traktuje swoje własne tkanki jako wroga i niszczy je. Kto choruje na łuszczycę?Pierwsze symptomy choroby mogą pojawić się między 10. a 40. rokiem życia. Choć najwięcej zachorowań zaobserwować można u 20- i 30-latków, to zapadają na nią także osoby po 70. roku z płci nie jest bardziej predysponowana do pojawienia się zmian skórnych, jednak dowiedziono, że łuszczyca jest chorobą uwarunkowaną genetycznie. Oznacza to, że u dzieci osób chorujących na łuszczycę występuje większe ryzyko zachorowania, niż u dzieci zdrowych rodziców. Jakie są objawy łuszczycy?Charakterystycznym objawem łuszczycy są okrągłe bądź owalne, różowe lub nawet czerwonobrązowe płaskie grudki. Mają one zróżnicowaną wielkość i są pokryte srebrzystoszarą łuską, która tworzy się w wyniku rogowacenia naskórka w miejscu zmienionym chorobowo. Zmiany pojawiają się najczęściej w okolicy łokci i kolan, na kości krzyżowej i w okolicy pośladkowej, a także na dłoniach i stopach. Łuszczące się grudki występują również na owłosionej skórze głowy i mogą rozprzestrzeniać się na skórę czoła, szyi oraz za uszami. Co sprzyja występowaniu objawów?infekcje wirusowe lub bakteryjne: ostre (np. różyczka, ospa czy półpasiec) bądź przewlekłe (np. próchnica, przerost migdałków),stan zapalny, np. zapalenie przyzębia, zapalenie żył, stany zapalne żołądka,przyjmowanie leków, takich jak hormony, betablokery (w chorobach układu krążenia), sole litu (w leczeniu depresji), interferon, a nawet antybiotyki z grupy tetracyklin (w leczeniu chorób układu oddechowego, trądziku młodzieńczego czy boreliozy),choroby przewlekłe, np. dna moczanowa, zapalenie stawów, cukrzyca,stres bądź silny wstrząs psychiczny,długotrwałe podrażnienie lub uszkodzenie skóry, np. oparzenia słoneczne, cieplne lub chemiczne, zadrapania i rany oraz zbyt drażniące detergenty i środki myjące,niewłaściwa dla schorzenia dieta, bogata w białko pochodzenia zwierzęcego, rośliny strączkowe oraz ostre przyprawy. Kiedy iść do lekarza?Rozróżnia się kilka rodzajów tej choroby, a występujące zmiany w każdym przypadku mogą wyglądać nieco inaczej. Z tego względu łuszczyca często bywa mylona z atopowym zapaleniem skóry lub egzemą. Po pojawieniu się niepokojących objawów warto więc skonsultować się z dermatologiem, który zdiagnozuje dolegliwość i dobierze odpowiednie leki. W celach diagnostycznych lekarz może zlecić wykonanie wymazu ze zmiany skórnej. Ma to na celu wykluczenie bakteryjnego lub grzybiczego nadkażenia grudek. Czy łuszczycą można się zarazić?Jednym z największych problemów dotykających osoby chorujące na łuszczycę jest niechęć ze strony innych. Zaczerwienione, łuszczące się zmiany na skórze mogą wywoływać obawę przed zarażeniem. Należy jednak pamiętać, że łuszczyca w żadnym wypadku nie jest chorobą zakaźną. Nie można się więc nią zarazić podczas bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, jak również używając tych samych przedmiotów. Leczenie łuszczycyW lżejszych postaciach łuszczycy wystarczające bywa leczenie zewnętrzne. Polega ono na stosowaniu maści o działaniu złuszczającym, które w łagodny sposób usuwają zrogowaciałą łuskę ze skóry. W skład takich maści i kremów wchodzą kwas salicylowy, mocznik, dziegcie lub cignolina (np. Cerkoderm, Pilarix, Squamax, Paraderm – wszystkie dostępne bez recepty). W żadnym wypadku nie powinno się usuwać łuski mechanicznie. Takie działanie może pogorszyć stan skóry, a nawet prowadzić do bakteryjnego lub grzybiczego krokiem jest zastosowanie maści sterydowych na receptę, które mają za zadanie zmniejszyć stan zapalny i złagodzić zaczerwienienia (np. Diprolene, Diprosalic, Betnovate, Dermovate).Gdy leczenie miejscowe okazuje się nieskuteczne, włączona zostaje terapia ogólna o działaniu immunosupresyjnym (np. Methotrexat, Equoral – wydawane na receptę). Ma ona na celu zmniejszyć nadreaktywność układu odpornościowego. Terapia ogólna powinna być stosowana jedynie w ciężkich przypadkach łuszczycy ze względu na wiele działań ubocznych, jakie niesie ze sobą stosowanie leków jest również naświetlanie zmian skórnych, zwane fototerapią. Poddawanie się zabiegom 3 razy w tygodniu przynosi dobre efekty już po kilkunastu naświetlaniach. Przed zabiegiem podawane są preparaty fotouczulające, a zastosowane promieniowanie świetlne pochodzi ze specjalnych lamp osób z łuszczycą bardzo powszechne są niedobory witaminy D3. Badania kliniczne wykazały, że w trakcie terapii z użyciem witaminy D3, jak i po jej zakończeniu, doszło do zahamowania rozprzestrzeniania się zmian skórnych. Warto o tym pamiętać także w okresie remisji. By zapobiec nawrotowi objawów zalecana dawka dobowa witaminy D3 dla osoby dorosłej to 2000 (np. bez recepty Vigantol, Vigantoletten – należy przeczytać na opakowaniu albo w ulotce, jaka dawka zawarta jest w jednej kropli lub tabletce wybranego preparatu). O czym warto pamiętać by łuszczyca powracała rzadziej?Zmodyfikuj swój jadłospis. Unikaj ostrych przypraw, dużych ilości roślin strączkowych oraz mięsa wieprzowego. Wzbogać dietę o produkty bogate w kwasy omega 3 i witaminę D3 (np. ryby morskie, tran, olej lniany, olej z wiesiołka).Zrezygnuj z tradycyjnego mydła oraz ostrej gąbki do kąpieli. Wybieraj preparaty łagodnie myjące, natłuszczające i uelastyczniające naskórek. Używane środki myjące nie powinny wysuszać skóry, a po kąpieli dobrze jest wmasować emolientowy balsam do ciała. Najlepiej wybierać linie kosmetyków adresowane do osób ze skórą problematyczną (dermokosmetyki np. z serii Emolium, Oillan, Eloderm, Mediderm).Wybieraj ubrania wykonane z włókien naturalnych. Miękkie i przewiewne ubrania z bawełny wchłaniają wilgoć i nie drażnią skórę przed otarciami i oparzeniami. Wystawiając skórę na słońce nie zapomnij o kremach ochronnych z najwyższym filtrem. Opalanie nie powinno jednak trwać dłużej niż 15-20 minut. Po każdej kąpieli w basenie lub morzu należy spłukać skórę czystą wodą, by zmyć resztki wysuszającego chloru lub się. Spokój psychiczny sprzyja utrzymaniu prawidłowej kondycji skóry w przebiegu łuszczycy oraz zapobiega jej razie jakichkolwiek wątpliwości, zawsze możesz zadać pytanie farmaceutom nasz profil Łuszczyca to stan skóry, który powoduje czerwone, łuszczące się plamy na skórze. Może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele, ale często występuje w okolicach kolan i łokci. Łuszczycę można zachorować w każdym wieku, ale średni wiek dorosłych, którzy ją zachorują, jest taki 15–35 lat. Dzieci poniżej 10 roku życia rzadko Łuszczyca leki Łuszczyca to przewlekła choroba dermatologiczna, mająca wiele postaci. Z reguły charakteryzuje się występowaniem specyficznych, suchych i łuszczących się zmian na skórze, którym często towarzyszą stany zapalne. Pomimo szeroko zakrojonych badań, dokładne przyczyny łuszczycy nie są znane. Wiadomo jednak, iż choroba jest dosyć powszechna, a obok podłoża immunologicznego, częstym czynnikiem ją wywołującym są uwarunkowania genetyczne. Uaktywnienie następuje z reguły między 10 a 40 rokiem życia.
Inne domowe sposoby na łuszczycę. Do substancji mających niepotwierdzone, lecz prawdopodobnie korzystne działanie na zmiany łuszczycowe zalicza się: kąpiel owsianą, olejek rokitnikowy, okłady z kapusty, sodę oczyszczoną, napary do przemywania skóry z dymnicy, szczawiu kędzierzawego, przytulii właściwej czy mahonii pospolitej.
Łuszczyca krostkowa to dość rzadka postać łuszczycy, która jest jednocześnie jedną z cięższych odmian tej choroby – może nawet doprowadzić do zagrożenia życia pacjenta. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów łuszczycy, przyczyny choroby pozostają niejasne. Jak rozpoznać tę chorobę? Jakie są objawy łuszczycy krostkowej? Jakie są rokowania pacjentów, u których problem ten wystąpi? Czy leczenie łuszczycy krostkowej jest skuteczne? Autor: Getty Images Łuszczyca krostkowa (łac. psoriasis pustulosa, ang. pustular psoriasis) to zasadniczo jedna z rzadziej spotykanych postaci łuszczycy. W różnych rejonach świata jednostka ta spotykana jest z odmienną częstością, przykładowo według japońskich statystyk łuszczyca krostkowa rozpoznawana jest u nieco ponad 7 na milion ludzi. Najczęściej występuje ona u osób mających około 50 lat i w przypadku pacjentów w tym wieku, choroba występuje z podobną częstością u kobiet i mężczyzn. Ogólnie łuszczyca krostkowa jest rzadka, u dzieci schorzenie to jest spotykane jeszcze rzadziej niż u osób dorosłych, aczkolwiek również możliwe jest jego wystąpienie. Typowo u dzieci przebieg choroby jest łagodniejszy niż u dorosłych. Spis treściŁuszczyca krostkowa: przyczyny i czynniki ryzykaŁuszczyca krostkowa: rodzajeŁuszczyca krostkowa: objawyŁuszczyca krostkowa: diagnostykaŁuszczyca krostkowa: leczenieŁuszczyca krostkowa: rokowanie Łuszczyca krostkowa: przyczyny i czynniki ryzyka Podobnie jak etiologia innych rodzajów łuszczycy, tak i przyczyny łuszczycy krostkowej nie są do końca jasne. Dotychczas medykom udało się zaobserwować, iż łuszczyca jest chorobą autoimmunizacyjną, czyli taką, w której powstawanie zaangażowane są nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego człowieka. Charakterystyczne dla jednostki jest także to, że w jej przebiegu dochodzi do wyjątkowego przyspieszenia namnażania się komórek jednak bezpośrednio doprowadza do pojawiających się w przebiegu łuszczycy zaburzeń - tego tak naprawdę nie wiadomo. Obecnie dominuje pogląd, iż wpływ na występowanie choroby mają obciążenia genetyczne i uwarunkowania środowiskowe. W przypadku pierwszych z wymienionych pogląd taki wysunięto na podstawie tego, iż zauważalne jest chociażby to, że ludzie, w których rodzinach ktoś chorował na łuszczycę, sami mają zwiększone ryzyko wystąpienia tej choroby. Jeżeli zaś chodzi o czynniki środowiskowe, które mają wpływ na występowanie różnych postaci łuszczycy - w tym również i łuszczycy krostkowej - to tutaj można wymienić szereg różnych problemów. Otóż zauważono powiązanie pomiędzy łuszczycą krostkową a wieloma różnymi aspektami - jako czynniki ryzyka łuszczycy wymieniane są: palenie papierosów stosowanie różnych leków ( niesteroidowych leków przeciwzapalnych - NLPZ, leków normotymicznych - np. preparatów litu czy preparatów interferonu) nagłe zaprzestanie przyjmowania, wcześniej stosowanych przez długi czas, glikokortykosteroidów urazy skóry przeżywanie silnego stresu podrażnienia skóry (zarówno przez różne substancje chemiczne, jak i przez promieniowanie UV) ciąża Łuszczyca krostkowa: rodzaje Do grupy łuszczyc krostkowych zalicza się kilka jednostek, w których zmiany skórne pojawiające się u chorych zasadniczo są podobne, aczkolwiek umiejscowione są one w różnych rejonach ciała. Różnice obejmują również obecność dodatkowych (poza dermatologicznymi) objawów danej postaci łuszczycy krostkowej, a także stopień ciężkości choroby. Biorąc pod uwagę powyższe, wymieniane są: Łuszczyca krostkowa uogólniona (nazywana również łuszczycą typu von Zumbuscha) - uznawana jest za najcięższą postać łuszczycy. W jej przypadku u chorych ropne krosty pojawiają się zasadniczo na całej powierzchni ciała (zwykle z wyjątkiem twarzy), poza nimi u pacjentów zauważalne może być również znaczne zaczerwienienie skóry i objaw Nikolskiego (zjawisko, w którym po pocieraniu skóry dochodzi do spełzania naskórka). Charakterystyczne dla łuszczycy krostkowej uogólnionej jest to, że pacjenci doświadczają również i tzw. objawów ogólnych, takich jak gorączka, ból głowy, nudności czy ogólne poczucia osłabienia, bóle stawów i dreszcze. Łuszczycę krostkową dłoni i stóp - zmiany pojawiają się w obrębie dłoni i palców rąk, a także w obrębie podeszew i palców stóp. Charakterystyczne dla niej jest to, że pacjenci doświadczają bólu (ze względu na umiejscowienie krost we wspomnianych lokalizacjach) oraz że częściej na łuszczycę krostkową dłoni i stóp cierpią kobiety. Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp może współistnieć u chorego z innymi zmianami łuszczycowymi (np. wynikającymi z chorowania na łuszczycę zwykłą) lub może ona je poprzedzać. Ciągłe krostkowe zapalenie skóry kończyn - najbardziej ograniczona postać łuszczycy krostkowej - w jej przypadku zmiany łuszczycowe pojawiają się w obrębie paliczków dalszych palców rąk i stóp. Łuszczyca krostkowa: objawy Charakterystycznym dla łuszczycy krostkowej objawem są właśnie krosty, które mają różną wielkość (sięga ona zwykle kilka milimetrów) i które są wypełnione treścią ropną. Choć pozornie może wydawać się inaczej, to tak naprawdę zawartość krost jest jałowa - nie są w niej obecne bakterie, a znajdują się w niej białe krwinki. Dość interesujące jest to, że u chorego zmiany skórne mogą pojawiać się w bardzo krótkim czasie - chociażby w przypadku łuszczycy krostkowej uogólnionej krosty mogą pojawić się na większości powierzchni ciała nawet w ciągu niecałej jednej doby. Poza krostami u chorych na łuszczycę krostkową objawy obejmują również zaczerwienienie skóry czy różne inne zmiany skórne - może być tak, że u pacjenta będą obecne również i typowe płytki łuszczycowe. Występować mogą również i wspominane wcześniej ogólne objawy łuszczycy krostkowej (w postaci uogólnionej). Łuszczyca krostkowa: diagnostyka Obraz kliniczny u pacjenta z łuszczycą krostkową jest zazwyczaj dość charakterystyczny i dermatolog może postawić rozpoznanie choroby już po samym dokładnym obejrzeniu zmian skórnych. Zazwyczaj jednak chorym zlecane są różne badania - przede wszystkim laboratoryjne - które nie tylko umożliwiają dokładną ocenę ich stanu, ale i przeprowadzenie diagnostyki różnicowej. U pacjentów wykonywana może być morfologia krwi (w której możliwe jest stwierdzenie leukocytozy) badanie OB (może występować jego podwyższenie) badania białek we krwi (dochodzić może do wzrostu stężenia globulin przy jednoczesnym spadku albumin we krwi) Chorym mogą być również zlecane badania bakteriologiczne - ma to na celu wykluczenie ewentualnej etiologii infekcyjnej zmian skórnych. Łuszczyca krostkowa: leczenie Leczenie łuszczycy krostkowej przebiegać może wyjątkowo różnie - wszystko zależne jest od postaci choroby u danego pacjenta i stopnia jej zaawansowania. Najgroźniejsza jest łuszczyca krostkowa uogólniona, która zwykle wymaga leczenia w warunkach szpitalnych. W jej przypadku konieczne jest przeciwdziałanie zakażeniom (w tym celu pacjentom mogą być podawane antybiotyki), dbałość o odpowiednie nawodnienie chorych, a także stosowanie leków miejscowych na skórę. Może zachodzić konieczność leczenia pacjentami doustnymi glikokortykosteroidami. Inaczej przebiega z kolei leczenie innych rodzajów łuszczycy krostkowej - łuszczycy krostkowej dłoni i stóp czy ciągłego krostkowego zapalenia skóry kończyn. W ich przypadku typowo wystarczające jest zdecydowanie mniej zaawansowane leczenie, dodatkowo do poprawy stanu chorych może wystarczyć samo tylko stosowanie leków miejscowych. Ogólnie ciężko jest się natknąć na konkretne schematy leczenia poszczególnych postaci łuszczycy krostkowej - zazwyczaj, analizując wszelkie korzyści dla pacjenta, wdraża się u niego kombinację różnych metod ogólnie stosowanych w leczeniu łuszczycy. Wleczeniu łuszczycy krostkowej wykorzystywane są cygnolina dziegcie glikokortykosteroidy retinoidy metotreksat cyklosporyny fototerapia fotochemioterapia leki biologiczne Łuszczyca krostkowa: rokowanie Rokowanie chorych z łuszczycą krostkową zależne jest przede wszystkim od tego, która z postaci tej choroby u nich występuje. Najpoważniejsza jest łuszczyca krostkowa uogólniona - ona może doprowadzić nawet do zgonu pacjenta, np. z powodu niewydolności nerek, sepsy czy niewydolności wątroby. Zdecydowanie mniej groźne są inne postacie schorzenia, nie oznacza to jednak tego, że są to jednostki błahe - mają one bowiem tendencję do nawracania. Zdarza się nawet sytuacja, gdzie pacjent, u którego wiele lat wcześniej rozpoznano np. łuszczycę krostkową dłoni i stóp, który był leczony i u którego zmiany skórne całkowicie zniknęły, po kilku, a czasami nawet kilkunastu latach, doświadcza kolejnego epizodu choroby. Przeczytaj również: Łuszczycowe zapalenie stawów (łuszczyca stawowa, psoriatic arthritis) Łuszczyca paznokci (łuszczycowe zmiany paznokciowe) Łuszczyca - przyczyny i objawy
irt8Ug. 348 168 339 444 239 426 484 235 19
maści na łuszczycę krostkową bez recepty
