Jak pomóc sobie po rozstaniu z narcyzem? Ważne jest zrozumienie kim on jest i dlaczego gwarantuje cierpienie. Relacja z narcyzem jest jak tango – dramatyczna, emocjonująca, pełna zwrotów akcji. Narcyz z czułego opiekuna w jednej chwili może zmieniać się w oprawcę, przy którym czujemy się całkowicie nieważne albo nawet godne pogardy.
Jak sobie poradzić po rozstaniu? Jak przetrwać separację? Jak poradzić sobie z tęsknotą po rozstaniu?Rozstanie jest jednym z najtrudniejszych i najbardziej bolesnych wyzwań, z jakimi przychodzi nam zmierzyć się w życiu. A może też najboleśniejszym, zwłaszcza, kiedy mówimy o niechcianym rozstaniu i kiedy zainwestowaliśmy dużo energii, nadziei i najlepsze lata swojego życia w funkcjonowanie przypadku separacji nie tylko musisz zająć się kwestiami prawnymi i finansowymi związanymi z tą procedurą, ale musisz też pogodzić się z faktem, że twoje małżeństwo się rozpada, a twoje życie zmienia się o 180 normalne, że bardzo cierpimy i czujemy, że wszystko wymknęło nam się spod kontroli, ale pewne zachowania mogą pomóc ci osiągnąć szybciej stabilność, przezwyciężyć ból i odzyskać utraconą pogodę ducha… Jak radzisz sobie z zawodem miłosnym?Poświęciłem już dwa obszerne artykuły temu, jak odzyskać męża i jak odzyskać żonę, ale główne zagadnienie dzisiejszego wpisu jest nieco odmienne, zważywszy, że chcemy przede wszystkim wiedzieć, jak poradzić sobie z rozstaniem po długim związku, kiedy mamy świadomość, że powrót do byłego partnera lub byłej partnerki nie jest możliwy albo nie jest tym, czego ten jest dedykowany nie tylko osobom, które chcą wiedzieć, jak znieść separację z mężem lub żoną. Jeśli zastanawiasz się, jak poradzić sobie po rozstaniu z dziewczyną lub chłopakiem, przeczytaj go tak samo uważnie, bowiem zawarte w nim porady są w dużej mierze uniwersalne. Po każdym rozstaniu musimy skonfrontować się z cierpieniem, tęsknotą i samotnością, a poszczególne sytuacje różnią się tylko dodatkowymi okolicznościami, które też tu potem zechcesz zgłębić temat, zachęcam cię do lektury mojego e-booka „Nowy Początek Po Zawodzie Miłosnym”, który krok po kroku poprowadzi cię przez cały proces leczenia złamanego serca i wewnętrznego odrodzenia, dzięki metodzie, technikom i ćwiczeniom opartym na klasycznej psychologii i wiedzy z zakresu rozwoju twoją busolą w tym trudnym okresie twojego życia i pomoże ci nie tylko zapomnieć o nieszczęśliwej miłości, ale również odnaleźć szczęście i wstąpić na ścieżkę rozwoju osobistego. Obecnie jest do kupienia w specjalnej cenie tylko na naszej stronie: znajdziesz go tutaj! Odkryj metodę i najlepsze techniki, żeby przestać cierpieć z miłości, szybko zapomnieć o ex i zbudować sobie cudowne treściJak poradzić sobie z rozstaniem i odzyskać pogodę ducha1. Określ jasno warunki rozstania/separacji2. Zerwij lub ogranicz kontakt z byłym/byłą3. Podejmij decyzję o pójściu dalej4. Przepracuj ból5. Niech czas zaleczy rany6. Odzyskaj poczucie własnego ja7. Ruszaj się8. Szukaj wsparcia gdzie indziej9. Książka pomoże poradzić sobie po rozstaniu10. Daj sobie pomócJak poradzić sobie po rozstaniu w wieku 50 latJak poradzić sobie z rozstaniem, gdy są dzieciJak poradzić sobie z rozstaniem i odzyskać pogodę duchaNa poniższej grafice zamieściłem tytułowe 10 kroków, które następnie szczegółowo omawiam. Pozwolą ci one jak najlepiej poradzić sobie po rozstaniu lub separacji i szybko odzyskać dobre Określ jasno warunki rozstania/separacjiRozstanie z partnerem po wieloletnim związku zawsze zakłada konflikty i dramaty. Niezwykle rzadko rozchodzimy się w sposób bezbolesny i z uśmiechem na ustach. Jednakże bardzo ważne jest znalezienie porozumienia w kwestiach finansowych, majątkowych i związanych z wychowaniem i potrzebami waszych dzieci, jeśli je przyszłe szczęście i spokój zależą od przejrzystości warunków ustalonych wspólnie z byłym partnerem i reguł zaakceptowanych przez obie strony w ramach separacji na zgodne żądanie będzie z rozpadem nieformalnego związku, szczególnie jeśli trwał on dłużej i wiązał się z mieszkaniem pod jednym dachem. Siłą rzeczy konieczne będą ustalenia dotyczące wspólnych przedmiotów, rachunków czy Zerwij lub ogranicz kontakt z byłym/byłąOgranicz możliwie do minimum kontakty z byłym partnerem lub byłą partnerką. Masz głęboką ranę w sercu, która nie będzie mogła się zabliźnić, jeśli w dalszym ciągu będziesz poddawać ją tym samym bodźcom, które przyczyniły się do jej powstania. Potrzebujesz dystansu, żeby wydobrzeć, dlatego nie dzwoń do ex, nie widujcie się, nie rozmawiajcie, nie wymieniajcie wiadomości i nie obserwuj jego/jej posunięć na portalach Podejmij decyzję o pójściu dalejŻeby poradzić sobie po rozstaniu, konieczne jest podjęcie jednoznacznej decyzji o zamknięciu tego rozdziału w swoim życiu, pójściu dalej i rozpoczęciu procesu dochodzenia do siebie. O ile serce może być zranione i przywiązane do przeszłej relacji z ex, rozum pozwoli ci nakierować się na przyszłość i będzie dla ciebie busolą nawet w najtrudniejszych pewnością będziesz cierpieć i okres bezpośrednio po rozstaniu nie będzie ani trochę łatwy, ale w głębi duszy będziesz wiedzieć, że stawiasz czoła wydarzeniom, które ostatecznie doprowadzą cię do wyleczenia złamanego serca, pogodniejszego stanu ducha i poczucia większej kontroli. Już niebawem z tego wyjdziesz! Żeby przekonać się, jak radzisz sobie z rozstaniem lub separacją, wykonaj poniższy test online. Pomoże ci on zrozumieć, jakie błędy popełniasz, a co robisz dobrze. Jak radzisz sobie z zawodem miłosnym?4. Przepracuj bólPo dotarciu do tego punktu właściwe będzie przyznanie sobie czasu na opłakanie straty, odczuwanie pustki i przeżywanie głębokiego bólu. Zamiast uciekać od cierpienia, rzucając się w wir innych czynności, na początku radzę ci zmierzyć się z nim i skoncentrować na nim, wykorzystując ćwiczenie medytacji nad bólem oraz inne techniki opisane w moim e-booku „Nowy Początek Po Zawodzie Miłosnym„.Poświęcając wystarczająco czasu na żałobę i odkrywanie negatywnych emocji, będziesz w stanie je przepracować i doprowadzić do końca, a tym samym szybciej wrócić do normalnego Niech czas zaleczy ranyPamiętaj, żeby się nie spieszyć: rana w twoim sercu się zagoi, a ty znów będziesz czuć się lepiej, ale nie jest to natychmiastowy proces. W zależności od twojego wieku oraz długości i znaczenia twojego związku, możesz potrzebować 3, 6 czy 12 miesięcy, żeby poradzić sobie z cierpieniem i do końca się Odzyskaj poczucie własnego jaKiedy zostajemy sami po przeżyciu dłuższego okresu naszego życia z drugą osobą, to normalne, że czujemy się rozbici i zadajemy sobie pytania w stylu: „jaki sens ma teraz moje życie?” albo „kim jestem bez niego/niej?”.I właśnie dlatego musisz zacząć odnajdywać swoją tożsamość: istniałeś(-łaś), zanim poznałeś(-łaś) swoją/swojego eks, i to się nie zmieni, niezależnie od tego, czy on/ona jest z tobą, czy też wykazują naukowe badania, szybkie odnalezienie własnego „ja” po rozstaniu pozwala również odzyskać dobre samopoczucie psychiczne znacznie szybciej. Oto, co konkretnego możesz zrobić, żeby odnaleźć swoją tożsamość:zacznij znów pielęgnować relacje z przyjaciółmi;wychodź z domu i rozerwij się;wznów swoje hobby, które ostatnio zaniedbałeś(-łaś);zapisz się na kurs (salsa, teatr, joga…) i poznaj nowych ludzi;zrób coś nowego, czego nigdy wcześniej nie robiłeś(-łaś);wyrusz w podróż samotnie lub w towarzystwie przyjaciół;spędzaj miło czas z Ruszaj sięUprawianie sportu i aktywność fizyczna są bardzo ważne w całym procesie „uzdrowienia” po rozstaniu, ponieważ wzmagają one produkcję dopaminy i serotoniny przez neuroprzekaźniki są odpowiedzialne za regulację twojego humoru i snu; ponadto mają bezpośredni wpływ na jasność i przejrzystość myśli. Ogólnie rzecz biorąc, osoby z niskim poziomem dopaminy i serotoniny często cierpią z powodu depresji i braku fizyczna pomoże ci poprawić twoją relację z sobą samym/samą i twoim ciałem oraz sprowokuje zwiększenie poziomu twojego poczucia własnej wartości i dobrego samopoczucia. To tyczy się wszystkich, ale w szczególności osób, które tak, jak ty, codziennie prowadzą bitwę z cierpieniem i negatywnymi uczuciami związanymi ze stratą Szukaj wsparcia gdzie indziejEx partner/partnerka postanowił(a) odejść od ciebie, zatem nie możesz już polegać na jego/jej wsparciu i miłości. Prawdopodobnie był(a) on/ona najważniejszą osobą w twoim życiu przez dłuższy czas, ale teraz nią nie jest, tak więc musisz chociaż częściowo wypełnić uczuciową pustkę, jakiej teraz przerzucać się na inny związek, nie będąc jeszcze na to gotowy(-wa), najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest odkrycie na nowo wsparcia, jakie daje rodzina i przyjaciele. Mamy tu do czynienia wprawdzie z innego rodzaju miłością, ale w dalszym ciągu kluczową dla naszego życia miarę jak akceptujemy otrzymywanie tego, czego potrzebujemy, od rodziny i przyjaciół, nasza zależność od partnera maleje; a w miarę jak wypełnia nas miłość pomimo braku zależności od partnera, jesteśmy w stanie całkowicie uwolnić się od Książka pomoże poradzić sobie po rozstaniuOdpowiednia lektura może być sojuszniczką w radzeniu sobie z rozstaniem po długim związku. Istnieje wiele książek poświęconych relacjom damsko-męskim, miłości i rozwojowi osobistemu, które będą niezwykle pomocne w pokonywaniu bólu i poszukiwaniu z nich jest mój e-book „Nowy Początek Po Zawodzie Miłosnym”, którego opis znajdziesz pod tym linkiem. Odkryj metodę i najlepsze techniki, żeby przestać cierpieć z miłości, szybko zapomnieć o ex i zbudować sobie cudowne Daj sobie pomócTo, co teraz przeżywasz, to nie brzemię, które musisz dźwigać samotnie na własnych barkach. Dzielenie się swoim cierpieniem z innymi pozwala przyspieszyć proces może dobrym rozwiązaniem dla ciebie będzie skorzystanie z porady terapeuty, chodzenie na grupę wsparcia lub uczestnictwo w warsztatach. To idealny moment, żeby się na to zdecydować. Także rozmawianie z bliskimi osobami pozwoli ci zrzucić trochę ciężaru, który obecnie poradzić sobie po rozstaniu w wieku 50 latOk, rozstanie w chwili, gdy partnerzy mają po 20 czy 30 lat, może się wydawać względnie proste, ale co zrobić, kiedy jesteśmy w bardziej zaawansowanym wieku, a co za tym idzie, nasz związek opierał się na wspólnym mieszkaniu, szczęściu, obietnicach i obowiązkach?Jak poradzić sobie po rozstaniu w wieku 50 lat?Nie oszukujmy się: w tym wypadku proces całkowitego powrotu do dobrego samopoczucia będzie znacznie bardziej wymagający i czasochłonny. Ale żadna rana nie jest na jeśli masz 50 lat i twój mąż lub twoja żona zostawił(a) cię z dnia na dzień, powodując ogromne cierpienie i wywracając twoje życie do góry nogami, jeśli będziesz się trzymać porad zawartych w tym wpisie oraz e-booku „Nowy Początek Po Zawodzie Miłosnym„, szybko odzyskasz pogodę ducha, a uśmiech wróci na twoją poradzić sobie z rozstaniem, gdy są dzieciJeśli macie dzieci, na pewno wiesz, że nie możesz ograniczyć się do myślenia o sobie. W pewnym sensie także i dzieci będą musiały sobie poradzić z rozstaniem rodziców, a twoim zadaniem będzie pomóc im w rodziców jest szokiem i niezwykle bolesnym doświadczeniem nawet dla dorosłych dzieci. Postaraj się, żeby miały poczucie, że panujesz nad sytuacją. Dla ich, ale też dla własnego dobra, powinieneś/powinnaś zrobić wszystko, by możliwie uniknąć awantur i tak samo, jak ty, a może nawet dłużej, będą cierpieć po waszym rozstaniu. To może odbić się na ich życiu towarzyskim i wynikach w szkole. Daj im czas i wsparcie, a rozmawiając z nimi, nie próbuj się im żalić na byłego partnera. Nie traktuj ich jak kartę przetargową w rozgrywkach z byłym mężem lub byłą się wczuć i ich sytuację i zastanowić, czego w tym trudnym momencie mogą najbardziej potrzebować. Dzieci potrafią być też dla rodzica niewiarygodnym źródłem siły – poczujesz, że ją masz, dbając o komfort swoich też pomoc psychologa – nawet jeśli sam/sama nie czujesz takiej potrzeby, być może twoje dzieci będą chciały uzyskać pomoc z zewnątrz i podzielić się tym, co myślą, z kimś niezależnym, kogo na pewno nie zranią. Potrzebujesz wsparcia specjalisty? Poznaj najlepszy serwis konsultacji psychologicznych online!Dziękuję ci za przeczytanie do końca tego wpisu poświęconego zagadnieniu, jak poradzić sobie po rozstaniu lub separacji. Życzę ci wszystkiego dobrego i dużo odwagi w tym szczególnym okresie twojego o teraźniejszości jak o mroźnej zimie. Mimo że to może być długa i nieprzyjemna pora roku, wiesz, że po niej przyjdzie wiosenna świeżość i cieplejsze dni 🙂 Jako ostatnią sugestię chciałbym zaproponować ci zapisanie się do listy mailingowej, dzięki czemu będę mógł udzielić ci wsparcia i cennych porad oraz poprowadzić cię w kierunku twojego wewnętrznego odrodzenia. Wpisz poniżej swoje imię i adres e-mail i rozpocznij wraz ze mną terapię twojego złamanego serca! Uzyskaj Dostęp Do Bezpłatnej Serii Maili, Które Pomogą Ci Przestać Cierpieć i Uleczyć Twoje Złamane Serce
Czytaj dalej » 5 ważnych wskazówek jak poradzić sobie z rozstaniem Jak się odkochać – najtrudniejsza, miłosna rozterka! Zakochanie to stan, w którym darzymy drugą osobę bardzo silnym uczuciem. To był sierpień... wakacje, a właściwie ich koniec. Jak prawie każda 17-latka chodziłam na imprezy, przyhaczałam kolesi, no ale żaden nie wpadł mi na dłużej w oko, a tym bardziej w serce. Poznałam chłopaka przez internet, był ze wsi obok mojego miasta. Poznaliśmy się już w tym samym dniu i było super. Rozmawialiśmy i śmialiśmy się, po prostu czułam, że przypadliśmy sobie do gustu. Chciałam go poznać bliżej, on mnie także, ale niestety bez powodu (tak mi się wydaje) jeszcze przed końcem wakacji wszystko zniknęło. On się nie odezwał, ja też nie miałam ochoty się godzić czy przepraszać za coś, czego nie zrobiłam, bo nic takiego nie zrobiłam, wszystko było OK, ale jednak coś... po prostu nie wyszło. Trudno. Dokładnie 2 miesiące później napisał, czy o nim nie zapomniałam i spotkaliśmy się już tego samego dnia. To było głupie! ;d;d ale... zrobiliśmy to;)) Czy to wspominam miło? To nie ma żadnego znaczenia. Próbuję jedynie zapomnieć o tym. Ale kontynuując... spotykaliśmy się nieregularnie przez 3 następne miesiące (październik, listopad grudzień). Miałam czasem wrażenie, że to miłość, chociaż nikt o tym głośno nie powiedział. Zazwyczaj to wyglądało tak, że ja wiedziałam po co idę, a on wiedział po co przyjeżdża (robiliśmy to zawsze w samochodzie). Było to monotonne, ale ja chodziłam do szkoły, a on i do szkoły, i do pracy, więc w ogóle fajnie, że znajdywał ten czas późnym wieczorem, ale znajdywał. Był jak marzenie. Czy byłam zakochana? Bardziej zaślepiona. Czułam się zagubiona i chyba zaczęłam to traktować poważnie. Pod koniec roku wyjechałam do babci, niedaleko, na chyba 2 dni, a gdy przyjechałam, dowiedziałam się, że ten chłopak ma już inną. Nie ucieszyłam się za bardzo z tego powodu, spytałam go co z nami? A on powiedział, że nie było nas. Pytałam, jak mógł mi to zrobić? (Cokolwiek to dla niego wtedy znaczyło). A on odparł: przecież nic ci nie obiecywałem. W sumie to miał rację, bo ja nie przypominam sobie, żeby mi coś obiecał, aczkolwiek straciłam go (kimkolwiek dla mnie był albo nie był znaczył coś dla mnie i dla mojego serca. Potrzebowałam go). Trudno. Poddałam się. Nie walczyłam, bo po co kogoś zmuszać ;/ Bez sensu. Na początku stycznia poznałam chłopaka xxx już na początku dał mi do zrozumienia, że mnie kocha i nie może beze mnie żyć. Pokochałam go i ja. Jestesmy obecnie razem, ale nie widzieliśmy się dość długo, przynajmniej z tydzień, może więcej. Nie wiem, co robić. Z dnia na dzień powstają nowe dylematy, żeby zakończyć ten związek, że nie ma sensu przedłużać tego, że pewnie ma inną, że mnie już nie kocha, a on wczoraj dzwonił i zapewniał, że nic się nie zmieniło, że mnie wciąż bardzo kocha. Nie wierzę chyba w to, co mówi. Jakby tak było, to by mnie pragnął ponad wszystko. I niby tak jest, bo gdy jesteśmy razem to najchętniej by mnie zatrzymał na zawsze. Planuje ze mną przyszłość, ale nie rozumiem jednego. Dlaczego nagle, a może z czasem, stał się dla mnie taki oziębły. Kiedyś wysyłam SMS-y, dzwonił co chwilę, a teraz ani SMS-a, a dzwoni tylko wtedy, gdy to na nim wymuszę, i to z wielką biedą... coś jest nie tak, czuję to, ale nie wiem co. Kocham go i gdy dziś robiłam obiad, a byłam sama w domu i puściłam sobie radio, leciała piosenka IRA "Nie daj mi odejść", i się mi chciało ryczeć, jak pomyślałam, że muszę to zakończyć. Do teraz się nie odezwał od wczoraj i wiem, że tego nie zrobi, dopóki ja nie napiszę mu, by zadzwonił; koniec. Mam nadzieję, że to nie była najgłupsza historia. Czekam na wasze komentarze. A tę piosenkę wysłał mi, zanim zaczęliśmy chodzić ze sobą :))) D Bomb Oczy pełne łez.

Każdy odczuwa ból po rozstaniu. Nie zawsze tak samo, bo związki i przyczyny rozstania są różne. Jeżeli jednak nie możesz uporać się ze swoim bólem, to warto zapoznać się z technikami proponowanymi przez psychologów. Oto 5 sprawdzonych metod radzenia sobie z rozstaniem.

witam. jak ja mam sobie poradzic po rozstaniu. narzeczony zostawil mnie i nasze 3 miesieczne dziecki 4 miesiace przed slubem twierdzac ze ma mnie dosyc. jest mi ciezko. zawsze dbalam o niego o caly dom. bardzo mi zle KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu Psychologia Psychoterapia Rozstanie
Mam problem, z którym nie potrafię sobie poradzić. 2 lata temu grając w gre internetową poznałam chłopaka. Dużo rozmawialiśmy, graliśmy, spędzaliśmy ze sobą bardzo dużo czasu, ale przez internet. On mieszka 150km ode mnie. Zaproponował spotkanie. Od dawna byłam osobą, która nie wierzy w siebie, n
Rozstanie z chłopakiem, rozstanie z dziewczyną czy inną ukochaną osobą to trudne doświadczenia. Pojawia się tęsknota za dawnym status quo, za pięknymi wspomnieniami i wspólnie spędzonymi chwilami. Jak przetrwać rozstanie? Jak szybko zapomnieć o osobie, którą darzy się uczuciem miłości? Takie pytania zadają osoby, które zostały porzucone i czują się głęboko zranione i niekochane. Rozstanie boli, jednak warto pamiętać, że każde rany, prędzej czy później, się goją. Co zrobić, by jak najszybciej zapomnieć o nieszczęśliwej i nieodwzajemnionej miłości bądź stracie? Jak przeżyć rozstanie z partnerem? spis treści 1. Istota rozstania Emocje towarzyszące rozstaniu 2. Etapy rozstania Lęk przed samotnością 3. Rady dla osób po rozstaniu 4. Rozstanie i co dalej? rozwiń 1. Istota rozstania Każde rozstanie jest trudnym doświadczeniem. Czy to koniec młodzieńczej fascynacji, czy zawód na przyjacielu, czy rozwód małżonków, czy śmierć kogoś bliskiego, rozstanie niesie ze sobą mieszankę emocji: bólu, rozczarowania, przygnębienia i poczucia skrzywdzenia z jednoczesną tęsknotą, pragnieniem spotkania i obawami przed samotnością. Zobacz film: "Jak zerwać z partnerem?" Po rozłące czasem trudno uwierzyć, że świat może jeszcze pozytywnie zaskoczyć, ale rozstanie to nie tragedia. Rozstanie na pewno oznacza kryzys, ale jego konstruktywne przedefiniowanie może być doświadczeniem budującym i pozwala odkryć w sobie nowe pokłady energii. Rozstanie wiąże się z szeregiem negatywnych emocji. Człowiek traci ochotę do jakiegokolwiek działania, serce rozdziera ból, odczuwa się bezradność, smutek, rozczarowanie, przygnębienie, upokorzenie, poczucie niższości i trudno uwierzyć, że przyszłość może jeszcze być szczęśliwa i radosna. Mimo chwilowych kłótni czy awantur, podczas których wykrzykiwaliście sobie wzajemne pretensje i groźby o odejściu, żadne z was nie wierzyło do końca, że któraś ze stron odważy się na aż tak radykalne rozwiązanie konfliktu. Emocje towarzyszące rozstaniu Kiedy jednak partner zatrzaskuje drzwi za sobą, pojawia się szok, a potem naiwna nadzieja w jego powrót i sielankowe życie. Bez względu na powód rozstania, staż związku, bliskość relacji, bez względu na to, kto odszedł, a kto został porzucony, zawsze pojawiają się łzy i konieczność przedefiniowania dotychczasowego życia. Szczególnie traumatycznym doświadczeniem jest rozwód małżonków. Nie tylko cierpi para, która się rozstaje, ale także dzieci, które niejednokrotnie obwiniają się za kryzys rodzinny i nie potrafią zrozumieć, dlaczego rodzice przestali się kochać. Rekomendowane przez naszych ekspertów Jeżeli ty zainicjowałeś rozstanie, na pewno jest ci trochę łatwiej, bo mogłeś psychicznie przygotować się do zmiany i zaakceptować uczucia, jakie pojawiają się w sytuacji rozłąki. Kiedy jednak jesteś osobą porzucaną, trudno pogodzić się z faktem życia w pojedynkę. Pojawia się poczucie winy i bezwartościowości: „Może za mało się starałam? Może nie byłam atrakcyjna seksualnie? Może za mało zarabiałem albo nie byłem dość przedsiębiorczy?”. Inni obawiają się samotności i konieczności sprostania wszystkim obowiązkom samemu. Zastanawiają się, z czego będą żyć, z czego opłacą rachunki, jak wychowają dzieci. 2. Etapy rozstania Psychiczne zmaganie się z rozłąką to proces, który trwa od roku do około dwóch lat. Każdy indywidualnie przeżywa czas rozstania, ale można wyodrębnić 7 etapów radzenia sobie po rozstaniu. Szok – niedowierzanie, że dotychczasowy związek to już przeszłość. Pojawia się tendencja do analizowania relacji. To faza bólu, łez, poczucia skrzywdzenia, nieprzespanych nocy, apatii i unikania bliskich z obawy przed ich reakcją. Człowiek uruchamia szereg mechanizmów obronnych, które służą samooszukiwaniu i karmią złudnymi nadziejami na powrót partnera. Chronią również przed poczuciem „utopionych kosztów” i nierozsądnego inwestowania w związek, który okazał się pomyłką. Najważniejsze na tym etapie jest wsparcie i troska bliskich oraz przyjaciół. Wyparcie – mechanizm obronny, polegający na zaprzeczaniu faktom. Porzucenie przez partnera to sytuacja trudna do zaakceptowania, zatem mózg generuje szereg reakcji, np. jednostka popada w stupor albo tworzy iluzje, które pozwalają negować przykrą rzeczywistość. Na krótką metę mechanizm wyparcia może być pomocny, jednak w perspektywie długofalowej karmienie siebie złudnymi nadziejami przysparza więcej cierpień niż pożytku, wydłużając proces zdrowienia po rozstaniu. Złość – chęć zemsty, udowadnianie win partnerowi i czynienie z niego potwora. Pragnienie uświadomienia mu, jaką stratę odniósł, rozstając się z tobą. Następuje dewaluacja związku i zaprzeczanie jakiemukolwiek znaczeniu partnera. Osoba skrzywdzona poszukuje wad eks-małżonka, dokonując racjonalizacji własnej sytuacji życiowej. Utrata poczucia własnej wartości – spadek samooceny, obwinianie się za rozpad związku i poczucie wstydu przed bliskimi. Tendencja do samobiczowania się i rozmyślania: „Jestem beznadziejna/y. Nikt mnie nie chce. Może gdybym schudła, to zostałby ze mną?” albo „Jestem za mało męski. Znalazła sobie innego, bo nie byłem dość dobry dla niej”. Akceptacja rozstania – najdłuższy i najbardziej bolesny etap dochodzenia do równowagi życiowej. Stopniowe rozumienie rozłąki i odnajdywanie sensu rozstania. Człowiek zaczyna wierzyć w ponowne szczęście i zapominać o doznanej krzywdzie. Odbudowa – powolne gojenie ran i uczenie się życia z bagażem doświadczeń po nieudanym związku. Jednostka nie zadręcza się już bezustannymi pytaniami: „Dlaczego?” i zaczyna planować swoje nowe życie. Etap odbudowy to miejsce na marzenia, nadzieje i perspektywy nowego życia bez partnera. Zrozumienie i współczucie – możliwość decentracji, przyjęcia perspektywy drugiej strony i przebaczenia. Decyzja o odejściu nie jest łatwa – potrzeba dużo odwagi, by rozstać się z osobą, która kocha i potrzebuje bliskości. Może pojawić się poczucie winy, ale trwanie w związku, który od dawna nie satysfakcjonuje albo jest toksyczny tylko przedłuża cierpienie, więc może warto docenić, że były partner przerwał destrukcyjną relację. Zrozumienie motywów działania partnera umożliwia niejednokrotnie przyjacielskie kontakty w przyszłości, które są szczególnie ważne w przypadku, gdy para miała ze sobą dzieci. Lęk przed samotnością Rozwód czy rozstanie to niewątpliwie jedno z najbardziej stresujących doświadczeń w życiu człowieka. Po okresie melancholii, bólu i cierpienia, pojawia się z czasem wiara w możliwość rozpoczęcia wszystkiego od początku. Wszystko powoli zaczyna nabierać kolorów. Niekiedy przeraża widmo samotności, ale szukanie pocieszenia w kolejnym związku to nie najlepsze rozwiązanie. Trzeba dać sobie czas. Nie warto krzywdzić kogoś, traktując go jako lekarstwo na nieudany związek i fundować sobie nowe rozczarowania. Trauma rozwodu zwykle trwa długo i nie warto pchać się na oślep w ramiona przypadkowego partnera, by zagłuszyć smutek i żal. Po zakończeniu procesu psychicznego rozstawania się z partnerem warto otworzyć się na nowe znajomości, wyzbyć się strachu przed odrzuceniem, być odważnym i szczerym. Nie przenosić lęków i pomyłek z poprzedniego związku. Uwierzyć w miłość i bezinteresowność nowego partnera. Zaangażować się, zaufać, a przede wszystkim mieć świadomość swojej wartości i możliwości. Można skorzystać np. z portali społecznościowych albo serwisów randkowych. Każdy człowiek jest niepowtarzalny i piękny. Każdy zasługuje na szczęście. 3. Rady dla osób po rozstaniu Pozwól sobie na odczuwanie przykrych emocji. Jeśli będziesz je dusić w sobie, one pozostaną z tobą na długi czas. Jeśli masz ochotę płakać – płacz. Jeśli chcesz krzyczeć – krzycz. Przeżywasz rozstanie, więc masz prawo się czuć skrzywdzony i oszukany i nie ma nic w tym złego. Następnie poszukaj wsparcia potrzebnego do pogodzenia się z rozstaniem z dziewczyną lub chłopakiem. Zadzwoń do przyjaciół, znajomych, rodziny. Poproś ich o pocieszenie i rady. Wyrzuć z siebie gniew i smutek. Kiedy już wyrzuciłeś z siebie złe emocje, czas zdać sobie sprawę, że stary związek to przeszłość, mimo licznych nadziei, jakie z nim wiązałeś. Nie idealizuj swojego partnera i tego, co was łączyło. Skoro nastąpiło rozstanie, coś musiało być nie w porządku. Spróbuj na kartce wypisać listę wad swojego partnera. Pamiętasz, jak cię drażniło to, że nie zmywał po sobie naczyń? Wyrzuć lub oddaj komuś wszystkie rzeczy, które ci przypominają byłego partnera. Związek się skończył, więc ich już nie potrzebujesz. Nie zapomnij o starych zdjęciach i numerze telefonu. Po zerwaniu najprawdopodobniej masz więcej czasu wolnego. Zamiast wykorzystywać go na wspominanie byłego partnera, zajmij się czymś, co sprawia ci radość. Być może to czas na nowe hobby, naukę języka obcego, spotkania z dawno niewidzianymi znajomymi, podróż w ciekawe miejsce. Korzystaj z życia. Te czynności podpowiedzą ci, jak zapomnieć o byłej dziewczynie lub chłopaku i poznać wiele nowych osób, wśród których możesz poznać przyszłego partnera. 4. Rozstanie i co dalej? Skoro masz dużo wolnego czasu po rozstaniu, to może warto zapisać się na siłownię, pójść na basen czy pojeździć na rowerze? Aktywność fizyczna poprawia humor, ponieważ podnosi poziom endorfin. Sport poprawi twój wygląd i wzmocni poczucie pewności siebie. Nadszedł także czas na umawianie się na randki. Na początku będziesz trochę obawiać się kolejnego zranienia, ale musisz zaryzykować. Każdy nowy związek wiąże się z takim ryzykiem, co nie oznacza, że musi on skończyć się nieszczęśliwie. Wyżej opisane rady, jak przeżyć rozstanie z partnerem, pomogą pogodzić się z bolesną rozłąką. Ból ten zapewne jest wielki, jednak należy pamiętać, że prędzej czy później minie. Zobacz także: Nie warto kontemplować w sobie żalu po rozstaniu się z partnerem. Choć zawód na bliskiej osobie jest wielki, a ból w sercu pozostaje na długo, to nie wolno rozpamiętywać bolesnych chwil. Staraj się zapamiętać z waszego związku tylko te najlepsze chwile i nie kumulować w sobie negatywnych emocji, bo rodzą one tylko zgorzknienie i smutek. Czasem rozstanie z partnerem jest najlepszym wyjściem z sytuacji, kiedy nie możecie dojść ze sobą do porozumienia i ciągle się kłócicie. Spróbuj otworzyć się na innych ludzi. Z czasem ból ustanie, a ty bez obaw będziesz zdolny do zadzierzgnięcia nowej znajomości. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
ISBN: 978-83-7853-508-9. Seria: Coaching relacji. Język: Polski. Ilość stron: 198. Cena: 19,99. W książce tej znajdziesz informacje o tym, jak sobie poradzić po stracie, po rozstaniu, po rozwodzie oraz w separacji. Nauczysz się dostrzegać plusy sytuacji. Mimo tego, iż spotyka Cię to, czego nie chcesz, aby się od tego uwolnić, by nie

Z NASZYCH STRON NOWE TECHNOLOGIE - auto motor i sport Żabka testuje w pełni elektryczny pojazd dystrybu... Żabka testuje w pełni elektryczny pojazd dystrybucyjny Scania CIĘŻARÓWKI I AUTOBUSY - auto motor i sport Całkowita masa zestawu 40 ton: zasilany akumulato... Całkowita masa zestawu 40 ton: zasilany akumulatorem eActros z przyczepą już na drogach w północnym Schwarzwaldzie WYDARZENIA - auto motor i sport Mini Concept Aceman – Kolorowy minimalizm Mini Concept Aceman – Kolorowy minimalizm RÓŻNE - MOTOCYKL Kolejny region Niemiec walczy z motocyklistami. –... Kolejny region Niemiec walczy z motocyklistami. – Nie ma dla nich miejsca! MOTOCYKLE - MOTOCYKL Wkrótce nowy Ducati Scrambler. Kto jeszcze pamięt... Wkrótce nowy Ducati Scrambler. Kto jeszcze pamięta o aferze z jego powstaniem? MOTOCYKLE - MOTOCYKL Hayabusa w unikalnej wersji. Suzuki składa hołd w... Hayabusa w unikalnej wersji. Suzuki składa hołd wybitnemu zawodnikowi TRENING - Runner's World 8 pomysłów na trening biegowy w czasie od 10 do 1... 8 pomysłów na trening biegowy w czasie od 10 do 120 minut DIETA - Runner's World Wino, nuggetsy i kokaina, czyli historia żywienia... Wino, nuggetsy i kokaina, czyli historia żywienia w sporcie TRENING - Runner's World Jak poprawnie interpretować dane treningowe z zeg... Jak poprawnie interpretować dane treningowe z zegarka? FITNESS - Women's Health Electra Go! - naturalna przyjemność z elektryczne... Electra Go! - naturalna przyjemność z elektrycznej jazdy PROMOCJE - Women's Health Piotr Sierpiński Hair, wyjątkowe atelier fryzjers... Piotr Sierpiński Hair, wyjątkowe atelier fryzjerskie w Wielkopolsce ZDROWIE - Women's Health Guzki w piersiach Guzki w piersiach

W dzisiejszym wpisie powiemy sobie, jak poradzić sobie z poczuciem winy po rozstaniu. Dowiesz się, jak tłumaczy ten stan emocjonalny psychologia, a także poznasz specyficzne przypadki, kiedy może się on pojawić. Przed przystąpieniem do lektury zachęcam cię do zrobienia krótkiego, bezpłatnego testu online. Dowiesz się dzięki niemu
Rozstania bywają tak różne, jak różne bywają związki, a związki tak odmienne, jak osoby, które je tworzą. Niekiedy zakończenie relacji to długofalowy, oparty na wzajemnym porozumieniu proces, a czasem nagła ucieczka ze związku, który nas krzywdzi. To o czym warto wtedy pamiętać, to zaopiekowanie się samym sobą, gdy doświadczamy trudnych emocji. Trudno jest zaproponować jeden, pasujący do wszystkich sytuacji i dla każdej osoby przepis na to, jak dobrze przeżywać sytuację rozstania. Tym bardziej że towarzyszyć jej mogą różne emocje i myśli. Część z nas po rozstaniu może odczuwać smutek, inni ulgę, niektórzy obojętność, rozpacz albo mieszankę tych wszystkich emocji lub też zupełnie innych stanów. Także myśli przychodzące nam w takim momencie do głowy mogą być neutralne, wspierające albo przeciwnie – mocno podważające naszą wiarę w siebie, otaczającą nas rzeczywistość i zaniżające samoocenę. (Samo)uprawomocnienie – co i jak czujesz jest zupełnie w porządku Przede wszystkim pamiętajmy, że mamy prawo do każdej emocji i myśli. Starajmy się nie porównywać naszego sposobu przeżywania rozstania do innych osób z otoczenia, popkultury, do postaci z filmów, książek czy do jakichkolwiek subiektywnie „ustalonych norm”. Pamiętajmy, że to, co czujemy i myślimy, nie wynika tylko z samej sytuacji rozstania, ale również z niepowtarzalnej konglomeracji naszych uprzednich doświadczeń, historii, schematów i sposobów funkcjonowania, naszego „wtedy i tam” oraz naszego „tu i teraz” – to wszystko tworzy specyficzny dla nas filtr, przez który patrzymy na bieżącą sytuację. Dlatego też samouprawomocnienie odczuwanych (lub nieodczuwalnych) emocji jest jedną z pierwszych, jak też jedną z najważniejszych rzeczy, jaką możemy dać sami sobie. Samouprawomocnienie to nic innego jak wysłany sobie komunikat: „Mam prawo czuć to, co czuję, przeżywać to, tak jak to przeżywam”. W uprawomocnieniu ważne jest już samo dostrzeżenie tego, co się w nas dzieje, i zgoda na to, nawet jeśli to w danym momencie trudne. To ważny i niełatwy krok. Często, w szczególnie emocjonalnie obciążających momentach, możemy odczuwać pokusę ucieczki od przykrych uczuć. To zupełnie zrozumiałe zachowanie jest reakcją na cierpienie. Może pojawić się pragnienie odcięcia się od bólu, np. za pomocą nadmiarowej aktywności, substancji, zagłuszania myśli i emocji bodźcami z zewnątrz – byleby tylko nie stanąć z nimi twarzą w twarz. Ta strategia bywa pomocna (inaczej byśmy z niej nie korzystali), ale raczej w małych dawkach i na krótką metę. To trochę tak, jak byśmy naklejali plaster na otwartą, nieopatrzoną ranę i próbowali żyć dalej, jak gdyby nic się nie stało. W krótkiej perspektywie ta praktyka wydaje się skuteczna, w dłuższej powoduje jednak utratę kontaktu z samym sobą, swoimi potrzebami i przeżyciami. Może też prowadzić do poczucia coraz silniejszego przymusu korzystania z unikowych sposobów radzenia sobie. Z czasem w miejsce decyzji o ich stosowaniu może pojawić się poczucie przymusu i nawyk: już nie wybieram tego, że zajadam smutek, tylko muszę to robić, a po napadzie objadania czuję się jeszcze gorzej, więc zajadam to uczucie i w efekcie znowu czuję się gorzej… – i tak może rozkręcić się błędne koło ucieczki od trudnych emocji, wywołujące kolejne trudne emocje. Przez przyjęcie trudnych stanów emocjonalnych nie mam na myśli biernego poddania się i zagłębiania w nie, np. poprzez niepomocne sposoby radzenia sobie czy kontrproduktywne nawyki myślenia (np. zamartwianie się czy obwinianie). Raczej chodzi o postawę otwartości, zaprzestania walki z tym, co i tak jest. O pozwolenie sobie, by czuć to, co czujemy tak, jak to się właśnie odbywa. W radzeniu sobie z trudnymi emocjami pomocna może się okazać wizualizacja. Możemy wyobrazić sobie, że emocje są jak fale. Mają swój początek, punkt kulminacyjny i moment, kiedy zanikają. Możemy zagłębiać się w nie, pozwolić, by nas zalewały, ale możemy też próbować obserwować je „z brzegu”. Pomocne w takiej sytuacji bywa nazwanie swoich stanów i przypomnienie sobie pewnych fundamentalnych praw dotyczących emocji, np.: W tym momencie czuję smutek. Czuję rozpacz. Te emocje są zrozumiałe i mam do nich prawo. Są normalne i naturalne, i choć nieprzyjemne – nie zrobią mi krzywdy. Mogę pozwolić im być, a potem mogę pozwolić im minąć. POLECAMY Bądź dla siebie dobra/dobry Jeśli rozstanie jest dla nas momentem bólu i doświadczania silnych, nieprzyjemnych emocji, w miejsce unikania czy stosowania toksycznych sposobów chwilowego samoukojenia pomocna będzie postawa empatii i samoopieki oparta na zatrzymaniu się i uznaniu własnego sposobu doświadczania tej sytuacji. Możemy powiedzieć do siebie z czułością, troską i wiarą w każde ze słów: „Ten moment, to moment cierpienia, obym była dla siebie (obym był dla siebie) dobra (dobry)”. W ten sposób nie tylko dajemy sobie prawo do przeżywania wszystkich stanów emocjonalnych, ale też pozwalamy sobie je dostrzec, poczuć oraz uznać swoje prawo do cierpienia. W tej formie zwrócenia się do siebie wyraża się też nasze prawo do samoopieki – do zatroszczenia się o siebie z wyrozumiałością i empatią dobrego rodzica. Zaopiekuj się sobą mądrze W komunikacie: „Ten moment, to moment cierpienia, obym była dla siebie (obym był dla siebie) dobra (dobry)” – nie bez powodu pojawiło się słowo „obym”. Świadczy ono, że często nawykowo zapominamy o samoopiece i samoutuleniu. W takich sytuacjach na wewnętrzny monolog związany z doświadczanym obecnie cierpieniem nakładać się mogą dodatkowo zaogniające komunikaty: „weź się w garść”; „przecież nic się takiego nie stało”; „to tyle trwa, czas już przestać się tak czuć”; „sama sobie jesteś winna” itp. To tak jakby wyobrazić sobie sytuację, w której płaczące dziecko z rozbitym kolanem, ze łzami w oczach biegnie do rodzica, by zamiast utulenia i wsparcia dostać surowe spojrzenie i komunikat w stylu: „Mówiłem ci, żeby nie biegać! Masz teraz za swoje”. Postaraj się być dla siebie dobrym rodzicem – takim, jakiego chciał(a)byś dla siebie i innych dzieci. W(y)słuchaj siebie z zaciekawieniem i troską. Utul siebie tak, jak potrafisz i potrzebujesz. Ciepłym słowem, chwilą samotności, chwilą z innymi, kocem, filmem – czymkolwiek, co wynika z Twoich potrzeb. Nie wierz we wszystko, co myślisz Rozstanie jest momentem, który każdy przeżywa inaczej z uwagi na odmienne interpretacje tego wydarzenia. Interpretacje te zależą od naszego sposobu myślenia, a ten z kolei kształtowany jest przez nasze uprzednie doświadczenia, szczególnie z okresu... Ten artykuł dostępny jest tylko dla Prenumeratorów. Sprawdź, co zyskasz, kupując prenumeratę. Zobacz więcej V3iWV. 212 425 298 202 457 206 482 443 281

jak poradzić sobie po rozstaniu forum